1 1. شاد کن جان من که غمگین اســــت (E)
شاد کن جان من که غمگین اســــت
رحم کن بر دلم که مــسکین اســــت
روز اول که دیدمت گــــــفتم
آنکه روزم سیاه کــــــند این اســــت

گه گه یاد و کن به دشـــــنامـــم
سُخن تلخ است و شیرین اســــت

بی رُخت دین من همه کـفر اســــت
با رُخت کـفر من همه دین اســــت


2
2. نگه تا کی گریزان دارم از تو (D)
نگه تا کی گریزان دارم از تو
گرفتارم چه پنهان دارم از تو

برون آی از دلم ترسم بسوزی
از این آتش که در جان دارم از تو

اگر چون شعله بی تابم عجب نیست
که اخگر در گریبان دارم از تو


3
3. فرشهً به مثل تو آدم ندیده (G)
فرشهً به مثل تو آدم ندیده
وآن رخ مثل برگ گل با آن دو دیده
سنبل تر کجا و آن زلف خمیده
جان من از فراق تو بر لب رسیده
باز بیا قدم بنه بر هردو دیده
جان به لبم رسیده، جان به لبم رسیده

ز بس که داغ تو دارم چو لاله بر دل خویش
دلم بر حال دل هیچ کسی نمی سوزد


4
4. مسافری دلگیر است (D#)
قلب وطن به یاد وطن گریه میکند
مرغ اسیر پشت چمن گریه میکند

مسافری، مسافری دلگیر است، دلگیر است،
مسافری دلگیر است

به مثل یک شب سیه تاریک است، تاریک است
مسافری دلگیر است

ما بلبلان دور از چمن فتده یم
دور از چمن، دور از وطن فتاده یم
به مصل یک گلی که هیچ رنگ ندارد
به مصل یک ملک که فرهنگ ندارد

الاهی کاش به ملک خود برگردیم
به شهر که زندگی را سر کردیم

دیگر نمیخاهم مسافر باشم
ز زنگی ی. خیش و دلگیر باشم


5
5. گهی افتاب و گهی آسمانم (F#)
گهی افتاب و گهی آسمانم
گهی عطر صبح و گهی گل فشانم

سراغم نگیری که آخر ترا من
بکوه جنون سالها میکشانم

خرابم زمستی تو در عیش و مستی
رها کن دیار را بمان تا بمانم


6
6. از دل من رفته ای بیرون به خدا (A)
از دل من رفته ای بیرون به خدا
ترا نمی پرستم

قلب مرا نموده ای خون به خدا
ترا نمی پرستم

امشب که زیبا شده ای، مالک دل ها شده ای
دلم شکستی
قهر تو و جنگ ترا، هیله و نیرنگ ترا
این دلک تنگ ترا کسی ندارد

باز به انگشت مزن درب دل خسته ای من
دور برو دور
تاب جفا های ترا، ناز و ادا های ترا
سینه ای صد پاره ای من دیگر ندارد


7
7. Mer rashke qamar (G)
Mere rashk e qamar tu ne pehli nazar,
Jab nazar se milaayi maza aa gaya,

Barq si gir gayi kaam hee kar gayi,
Aag aisee lagaayi maza aa gaya.

Be hijabaana woh saamne aa gaye,
Aur jawaani jawaani se takra gayi,
Aankh unki laree yoon meri aankh se,
Daikh kar ye ladaai maza aa gaya.

Jaam mein ghoul kar husan ke mastiyan,
Chaandni muskurai maza aa gaya,
Chaand ke sa'ay mein ay mere saaqiya,
Tu ne aisee pilaayi maza aa gaya.


8
8. روز و شبم الم، ریزم سرشک غم (E/D/F)
عهد کردم که دگر می نخورم در عمر
بجز از امشب و فردا شب و شبهای دگر

ز حادثات جهانم همين خوش آمد و بس
که زشت و خوب و بد روزگار درگذر است

روز و شبم الم، ریزم سرشک غم
بگذشته عمر من، با چشم پر نم

مغرور و سر کش، خودخواه و بد مست
با این همه عیبت، دادم دل از دست
ندانسته بودم دلت مثل سنگ است صنم

من بی گناهم تو بد گمانی
جز تو نخواهم تو این ندانی
شاهدا گواهی من رنگی خزانی صنم

رفتم ز کویت از دام مویت
دیگر نیایم در جستجویت
محو از صفای قلب، کنم عکس رویت صنم


9
9. مسافر مسافر به میهن بیا (E)
مسافر مسافر به میهن بیا
که میهن شود از تو روشن بیا

به جان‌ عزیزت، به طفل مریزت
ز سحرای سوزان به گلشن بیا

بیا سوی کابل، ببین موجه ی گل
مکن دوری از ملک و با من بیا


10
10. با جدایی هایت کرده بودی داغم (A)
با جدایی هایت کرده بودی داغم
چرا آمدی دوباره سراغم
وای نگو نگو نگو دیگه از گذشته
دیگه نمیخوایم یادم بیاید چی بمن گذشته
وای برو برو برو که ز تو گذشتم
حالا دیگه باورم شده اینه سرگذشتم

من که همه چی رفته بود ز یادم
من که دلم را زیر پا نهادم

یک قبله بودی بهری سجودم
خدا میدانه بی تو نبودم
به هر گوشه که بودی
که بودم


11
11. Har shab ke sahar kardam (C)

12
12. انار انار بیا ببالینم (F)
گل سرخ و سفيد از من رميده؛

مگر حرف بدي از من شنيده
من كه حرف بدي با او نگفتم
چرا مهر و محبت را بريده
انار انار بیا ببالینم
شبنم گل نار بیا ببالینم
گل انار بیا ببالینم
شبنم گل نار بیا ببالینم

دلم در نزد جانان است امشب
چو مرغ نیم بریان است امشب
کبابی از دل فایز بسازید
که سرو ناز مهمان است امشب

انار انار بیا ببالینم
شبنم گل نار بیا ببالینم
گل انار بیا ببالینم
شبنم گل نار بیا ببالینم

چرا ارسی ره بالا میکنی یار
چرا سیل و تماشا میکنی یار
نمی ترسی ز فردای قــیامت
چرا قتل جوانا میکنی یـــــار

انار انار بیا ببالینم
شبنم گل نار بیا ببالینم
گل انار بیا ببالینم
شبنم گل نار بیا ببالینم

قلم سر می کنم از استخوانم
مرکب جور کنید از خون جانم
مرکب جور کنید کاغذ نوشته
برای دلبر نا مهربانم


13
13. ای کاش با تو هیچ مقابل نمیشدم (D)
ای بی وفا برو که شبستان خاطرم
دیگر نه جای جلوۀ ذوق وصال توست
زآندم که پی به راز نهان تو برده ام
کابوس خواب راحتم هر شب خیال توست

رفتی دیگر میا که در این دل نه جای توست
ای کاش با تو هیچ مقابل نمیشدم

میخواستم ز پرتو پندار تابناک
نور چراغ خلوت اندیشه ام شوی
میخواستم چو مرغ سبکبال آرزو
تا آخرین دیار خدا همرهم روی

اکنون به خویش گریم و بر آرزوی خویش
ای کاش با تو هیچ مقابل نمیشدم

در آسمان روشن اشعار دلکشم
دیگر نتابد اختر چشمان مست تو
گردیده چهره ات به غبار گنه نهان
خاموش گشته شمع محبت بدست تو

دیگر تو آن ستارۀ رخشنده نیستی
ای کاش با تو هیچ مقابل نمیشدم

بگذاشتم ترا به هوس های شوم تو
پنداشتم چنین که تو ای آشنای من

شبها برو به خلوت دلداده گان خود
هر لب که بود میل دلت بوسه ها شکن

دیگر تو آن فرشتۀ پارینه نیستی
ای کاش با تو هیچ مقابل نمیشدم

زین بعد بر مزار تمنا کنم فغان
آینده را به ماتم گذشته بسپرم
دامان دل به اشک غمت شستشو دهم
وز سینه داغ مهر ترا پاک بسترم

دیگر نه اعتماد به هر بی وفا کنم
ای کاش با تو هیچ مقابل نمیشدم


14
14. مانند من فسرده دلی در جهان مباد (C)
مانند من فسرده دلی در جهان مباد
هرگز کسی به روز من ناتوان مباد

گر شد خزان بهار من از دوريت چه باک
ای گل ترا بهار جوانی خزان مباد

صد رنج ديده ام ز دل مهربان خويش
يارب دلی دگر به جهان مهربان مباد

هر کس که ميرود نهد از خود نشانه يی
از من بجز فسانه ی عشقت نشان مباد

سوزد اگر چو شمع زبانم زسوز عشق
حرفی بغير عشق مرا بر زبان مباد


15
15. من رانده ز ميخانه ام از من بگريزيد (D)
من رانده ز ميخانه ام از من بگريزيد
سرگشته چو پيمانه ام از من بگريزيد

بر ظاهر آباد من اميد مبنديد
من خانه ی ويرانه ام از من بگريزيد

آن سيل جنونم که به جان آمده از کوه
بنيان کن کاشانه ام از من بگريزيزد


16
16. دل در خون تپیدهً دارم (A)
ز خاک ما قدم آهسته بردار
مبادا شکنی در زیر پا دل

دل در خون تپیدهً دارم
جان بر لب رسیدهً دارم

چشم از چشم یار میترسد
دل مژگان گزیدهً دارم

بر نگردم از گفتهً ناصح
من به خوبان عقیدهً دارم

زان کنم گریه های یعقوبی
که غمی نور دیدهً دارم


17
17. سوخته لاله زار من رفته گل از کنار من (G)
سوخته لاله زار من رفته گل از کنار من
بی تو نه رنگم و نه بو ای قدمت بهار من

صد بار به لاله زار رفتم
دلسوختهً چو خود ندیدم

آه سپند حسرتم گرمی مجمره ندید
سوختنم همان بجاست ناله نکرد کار من

چه به سپهرم التجاست گه مه و مهرم آشناست
بیدل بیکس تو ام غیر تو کیست یار من


18
18. Zema khkole Janana (E)


19
19.Hae, sharamaaun
Hae, sharamaaun, kis-kis ko bataaoon?
Aise kaise main sunaaun sabko?
Apanee prema kahaaniyaan, apanee prema kahaaniyaan
Baalama kee, jaalamaa kee, hae, teen nishaniyaan

Pehlee nishaani main hoon jiski deewaanii
Rut jaise tufaani aisee uski javanee
Ye rut jaise tufaani aisee uski javanee, mastaani

Uske aage, feekee laage
Hae, sabaki javaniyaan

Hae, sharamaaun, kis-kis ko bataaoon?
Aise kaise main sunaaun sabko?
Apanee prema kahaaniyaan, apanee prema kahaaniyaan

Kurta hai nila, rang pagadi ka pilaa
Rup uska katila aisa hai vo chhabila
Rup uska katila aisa vo chhabila, rangila

Chaal sharaabee, rang gulaabi
Anke mastaniya

Hae, sharamaaun, kis-kis ko bataaoon?
Aise kaise main sunaaun sabko?
Apanee prema kahaaniyaan, apanee prema kahaaniyaan

Aankhon ko miche, dekho, saanson ko kheenche
Vahaan pipal ke neeche mele mein sabse peechhe
Vahaan pipal ke neeche mele mein sabse peechhe, khadaa hai

Neend udaae, chain churaae
Te kare beimaaniyaan

Hae, sharamaaun, kis-kis ko bataaoon?
Aise kaise main sunaaun sabko?
Apanee prema kahaaniyaan, apanee prema kahaaniyaan
Baalama kee, jaalamaa kee, hae, teen nishaniyaan


20
20. Mat kar itna Ghror
Mat kar itna garur surat pe ai haseena
Teri surat pe nahin hum toh
Teri saadagi pe marte hain

Dilbar nazrein milaake
Humko yuun dekh na

Hum to aise deewaano ki
Deewaanagi se darte hain

Kyun hamaara picha karta hai,
Bin tere dil aahein bharta hai
Kyun fida hai khilte rango pe,
Naaz na kar gore ango pe
Hogi na teri meri dosti,
Achchi nahi is kadar berukhi
Hogi na teri meri dosti,
Achchi nahi is kadar berukhi
Ho o o o o..........
Dilbar nazrein milaake
Humko yuun dekh na
Dilbar nazrein milaake
Humko yuun dekh na
Hum to aise deewaano ki
Deewaanagi se darte hain
Hum to aise deewaano ki
Deewaanagi se darte hain
Din hai tera teri raate hain,
Yeh deewaanepan ki baatein hain
Tu hamaare khaabo mein aaye,
Tu kahi paagal na ho jaaye
Ulfat hamaari tere naam hai,
Humko mohbbat se kya kaam hai
Ulfat hamaari tere naam hai,
Humko mohbbat se kya kaam hai
Ho o o o o..........
Mat kar itna garur surat pe ai haseena
Mat kar itna garur surat pe ai haseena
Teri surat pe nahin hum toh
Teri saadagi pe marte hain
Teri surat pe nahin hum toh
Teri saadagi pe marte hain
Husn to do din mein dhal jaaye,
Kyun hamein baaton mein uljhaaye
Ishq hai sadiyon ka afsaana,
Tu humein lagta hai parwaana
Jaadu sanam tujh pe chal jaayega
Agar paas aaya to jal jayega.
Agar paas aaya to jal jayega.
Bolo kuch to bolo.
Ho o o o o..........
Dilbar nazrein milaake
Humko yuun dekh na
Dilbar nazrein milaake
Humko yuun dekh na
Hum to aise deewaano ki
Deewaanagi se darte hain
Hum to aise deewaano ki
Deewaanagi se darte hain


-F


https://www.afghansonglyrics.com/Artist/Lyrics/179/Begzaro-Ta-Begeryam

-F


https://www.afghansonglyrics.com/Artist/Lyrics/303/Manande-Man-Fesorda-Dile

-G


هنوز در پختگی ها خام خامی ای دل ای دل
تو مثل قصه های ناتمامی ای دل ای دل
یکی از غم میترسد یکی ترسی ندارد
یکی هر لحظه عاشق یکی عاشق نمیشه
بگو آخر تو ازین ها کدامی ای دل ای دل

گهی این جا گهی آنجا نشستی
گهی پایین گهی بالا نشستی

دل ای دل غیر کنج سینه ی من
نشستی هر کجا بی جا نشستی

هنوز در پختگی ها خام خامی ای دل ای دل
تو مثل قصه های ناتمامی ای دل ای دل

تو باور کن باور کن دل ای دل
که راز عاشقی پنهان نمیشه

دل ای دل ما اگر با هم نباشیم
غم این زندگی آسان نمیشه

هنوز در پختگی ها خام خامی ای دل ای دل
تو مثل قصه های ناتمامی ای دل ای دل

یکی از غم میترسد یکی ترسی ندارد
یکی هر لحظه عاشق یکی عاشق نمیشه
بگو آخر تو ازین ها کدامی ای دل ای دل


-F



-F


https://gaana.com/lyrics/parde-mein-rahne-do-1

-F


۴ بیتی

-F


شدهی مست چرا
پیاله بر دست چرا
تا به کی کشی کشی
جامه‌ی پیوست چرا



مانند بسمل در خون تپیدن
جامه‌ی عشقت دریدن
بیوفای تو چرا
رحم کن بهر خدا



در پی عشقت اواره گشتم
شهره و افسانه‌ گشتم
بیوفای تو چرا
خود ستای تو چرا



-F


به نخره قدم قدم شاه صنم
خرامان کرده می آیی
به عشوه رقم رقم شاه صنم
خرامان کرده می آیی


تو ای شوخ دلربا مرا ماندی به سودا
مرا ماندی به سودا

دلم شد قلم قلم شاه صنم
خرامان کرده می آیی

ز هجرت شدم خراب دلم خون شده کباب
دلم خون شده کباب

شکستی نازک دلم شاه صنم
خرامان کرده می آیی

الا ماه خوشنما مرا ماندی تو تنها
مرا ماندی تو تنها

بیا در برم شب شاه صنم
خرامان کرده می آیی
به نخره قدم قدم شاه صنم
خرامان کرده می آیی


-F


لب پلوان تان فریادم آمد
به یادم روزگار شادم آمد
سبیل بانه جوانی با غم هایش
که عشق و عاشق ده یادم آمد
فرشته جان
دو چشم تو دو مصراع یک غزل است
فرشته جان فرشته جان
نگاه تو بی مثل است


جوانی نشه ای جام لبانت
بهاران بستر و گل سایه بانت
به هر پیمانه میخواهی بنوشش
تمام خون عاشق نوش جانت



دو چشمت چلچراغ شام عاشق
نگاهت بستر آرام عاشق
سراپای وجود مهربانت
بهار آغاز بی انجام عاشق



زمین خاره را گندم بکارم
ترا روز درو با خود بیارم
به مویت خوشه‌ ای گندم ببندم
به پایت قوده‌ ای گندم گذارم



-F



-F



-F



-F



-F


می خواهم ازت دورشم اما نمیشه
مثل تو مغرور شم اما نمیشه


هزارهزاران بار دلم شکستی
می خواهم که رنجور شم اما نمیشه


دوستت دارم تویی بال و پرم
دنیای منی ای تاج سرم

تا دنیا دنیاست تو جان منی
تو سرنوشتها با مال منی
به باغ و بوستان ز تو گل نخواهم
تو بهار و هرسال منی


اگر یک لحظه با من قهر کنی
زندگی را به کام من زهرکنی



اگر با بهانه های بی وجود
مرا رسوای این شهر کنی




دل پر از غصه و غم نمیشه
عشق من ذره کم نمیشه
من فدایه قهر و اشتیای تو
به خدا دوستت دارم همیشه



-F


وقتی که تو به من نگاه میکنی


زندگی را تباه  تباه میکنی


وقتی  که تو نازو هدا میکنی


عاشقته بیسرو پاه میکنی



گری از ابروانت واه نمیشه


نگاهت مهربان با ما نمیشه


بزن لبخند تا استم کنارت


که‌این‌ فرصت دیگر پیدا نمیشه



تصلی دلم باشد نگاهت


چراغ خانه من روی ماهت


و لیکن تو خو میدانی نباشد


محبت  در دل سنگو سیاهت



-F



-A



G


Nazo Pari Khemcha shodi
Pondok budi ghoncha shodi
 
Zeba shoda Shabhai man
Del gashta shirin mahelam

  Harir barg gol perahan tu
ze aham meshawad tar daman tu
ba aho nalai rozo shab man
namesozad dele chun ahan tu  

Ba sorkhi mayel ast golbarg royat
ze golha behtar ast boy nekoyat
Mashaw maghrur az en tahbiram ay gol
Ghorur sange buwad andar saboyat

E

E

F

G#

A

B

C-

D-



-F


به نخره قدم قدم شاه صنم خرامان کرده می آیی
به عشوه رقم رقم شاه صنم
خرامان کرده می آیی

تو ای شوخ دلربا مرا ماندی به سودا
مرا ماندی به سودا
دلم شد قلم قلم شاه صنم
خرامان کرده می آیی

ز هجرت شدم خراب دلم خون شده کباب
دلم خون شده کباب
شکستی نازک دلم شاه صنم
خرامان کرده می آیی

الا ماه خوشنما مرا ماندی تو تنها
مرا ماندی تو تنها
بیا در برم شب شاه صنم
خرامان کرده می آیی

https://search.app?link=https%3A%2F%2Fwww.afghansonglyrics.com%2FArtist%2FLyrics%2F5851%2FBa-Nakhra-Qadam-Qadam-Shah&utm_campaign=aga&utm_source=agsadl2%2Csh%2Fx%2Fgs%2Fm2%2F4

G

G

G#

A

A#

C-

D-



-F



-F


Emshab Chi Ajab Shod Ke Ba Porsan Man Amad
Oh Sarzada Dar Kolbai Wairan Man Amad
 

Dar ra Ba Rokhe Qased o Parwana Bebanden
Emshab Ze Wafa
Emshab Ze Wafa Shame Golestan Man Amad


Ranjur Wafa Budam o Mahzur Mohabat
Daroy Dele
Daroy Dele Khasta wo Darman Man Amad

-F



-F


https://www.afghansonglyrics.com/Artist/Lyrics/5580/Ba-Tu-Por-Tarana-Meshawad

-F



-F



-F


من در سرای تو شور دگر دارم از جام و پيمانه
هرکس مرا بيند گويد که باز آمد آن مست و ديوانه

من آنچه گويم در امانم، بيخبر از اين و آنم در سرای تو
من جز حديث آشنايی از کتاب دل نخوانم در کنار تو

تو که حال مرا می دانی، راز مرا می جويی
راز وفاداری را از دل من می پويی
دور از تو گشتم در ناتوانی چو تار مويی


من در سرای تو شور دگر دارم از جام و پيمانه هرکس مرا بيند گويد که باز آمد آن مست و ديوانه چو از توأم می دانم روز و شب در آتش غم با من بگو رنج و مهجوری که می کشم يارم، يارم من در سرای تو شور دگر دارم از جام و پيمانه هرکس مرا بيند گويد که باز آمد آن مست و ديوانه

-F



-F


https://www.afghansonglyrics.com/Artist/Lyrics/2290/Rakra-Sharab-De-Sro-Labano

-F


https://www.afghansonglyrics.com/Artist/Lyrics/100/Shekayat-Daram

-F


https://www.afghansonglyrics.com/Artist/Lyrics/2317/Jaye-Tu-Khalist-Khali-Dar-Dil

-F


http://www.virtualafghans.com/afghanlyrics/lyrics/farhad_darya/safar.asp

-F



-F


https://www.afghansonglyrics.com/Artist/Lyrics/185/Mara-An-Roz-Geryan-Afaridan

D#-


https://www.afghansonglyrics.com/Artist/Lyrics/69/Imshab-Ba-Yade-Roye-Tu

C


دلبرك لب شكر دخترك دهاتي


مقبولك مو كمر دخترك دهاتي


شامم سحر ز رويت


دل مست عطرو بويت

I

I

اي يار چه خوش مرا به دام آوردي


با علفت و راحت مدام آوردي


در شام سيه نشسته بودم بي تو


با جلوه ام از شام به بام آوردي

I

I


يك روز دلم رام تو در دام تو بود


در دام تو دل بود كه آرام تو بود


هوشيار ز دام و دانه اي هر كه گذاشت


دل پخته ي عالمي ولي خام تو بود


-F


دل کوچولو دل ديوونه

ديگه نرو از خونه

پشيمون ميشی پريشون ميشی نميدونی ديوونه

بيرون از خونه دلا همه سنگ

هر چی ميبينی رنگ و نيرنگ

تو مثل يه پر ميبردت باد

حتی يادت هم ميبرند از ياد

I دل کوچولو دل ديوونه ديگه نرو از خونه پشيمون ميشی پريشون ميشی نميدونی ديوونه

I

بميرم واسه تو چه رنج ها نکشيدی

چه خسته دل تنها

چه حرف ها که شنيدی

حالا برگشتی بازم تو سينه

ميدونی تنها منو داری

ميدونم شيطون بلای جونم

منو باز آروم نميذاری


-F


نمیدانم دو درد امد به یکبار


غم نیستی ره نالم یا غم یار


غم نیستی ره پروایش ندارم


مرا کشته غم یار وفادار

I

الا گل دانه دانه دانه دانه


نگار بیوفا زنده نمانه

I

منو تو سبزه یک جوی و باریم


منو تو قصه یک روزگاریم


تو مانند ماه هی من چون ستاره


من و تو دوی و دوری نداریم

I

به همین کوچه به دو دو میروم گل


به دیدار گل نو میروم گل


اگر دانم گل نو از مه میشه


دو صد منزل به یکدم میروم گل

I

به ای کوچه گذر داری نداری


مه دل باختم خبر داری نداری


مه دل باختم دلکم پاره پاره


به زخمکهایش ملم داری نداری

I

خداوند عاشق را پیدا نمیکرد


که پیدا کرده بود رسوا نمیکرد


دل عاشق مثال دیگ سرپوش


سر دیگه کسی بالا نمیکرد

I

شب از سوز دل گفتم قلم را


بیا تعریف کن غمهای دلم را


قلم گفتا برو بیچاره عاشق


ندارم طاقت این کوه غم را

I

الله ای هم زبانم هم زبانم


زبان بازی نکو میسوزه جانم


الله گل دانه دانه دانه دانه


به هر جای عاشق است ناکام نمانه

I

سپید استی مپوش کالای سیاه را


به جلوه میکشی ظالم تو ما را


به جلوه میکشی خون دار و میشی


جوان استم ببین روی خدا را

I

دو سه روز است که یارم نیسته پیدا


مگم ماهی شد رفته به دریا


بسازم چنگک نوکش ز فولاد


بکشم یار خود از قعر دریا



-F


از تخار آمدم فرخار و میرم لالا

قتی یار آمدم بی یار میرم لالا

قتی یار آمدم دست وبه گردن لالا

جان جور آمدم ناجور و میرم لالا ای

I

لالا، لالا، لالا، لالا، لالا، لالا

زندگانی خوب است قتی اندیوالا لالا

I

ده پشت چهار قلا، ده پشت چهار قلا

ده پشت چهار قلا افتو نمیایه لالا

خطهای نازنین رو رو نمیایه لالا

خطهای نازنین رو رو چی باشه لالا

به چشمکهای سبیلم خو نمیایه لالا

I

لیلا، لیلا، لیلا، لیلا، لیلا، لیلا

لیلا همیشه لیلا زدی آتش ده جانم گل نمیشه لیلا

I

گل دیدم گل گلاب و دیدم لیلا

گل تشنه میان آب و دیدم لیلا

 گل تشنه میان آب شیرین لیلا

که دیشب آصفی را خواب دیدم لیلا

I لالا، لالا، لالا، لالا، لالا، لالا

زندگانی خوب است قتی یار جانی لیلا


-F



-F



-F


https://www.afghansonglyrics.com/Artist/Lyrics/2177/Yar-Sabzinae-Man

G



-F


تو جان منی دیگر چه خواهی

جانان منی دیگر چه خواهی

ا

نی کفر قبول کنم نه اسلام

ایمان منی دیگر چه خواهی

ا

کافر نشوم اگر بگویم قرآن منی دگر چی خواهی

I

در را به‌ رخ رقیب بستم

مهمان منی دیگر چی خواهی


-F



-F



-F



A



-F



-F



-F



-F



-F



C



-F



-F



-F


خواب از چشمانم ربودی
ای بی وفا! بی وفا
قلب مرا تو شکستی
خودخواه بدخو چرا؟

I

زندگی بی تو بر من حرام است
ديگر ای آرزوی جوانی
چشم من کور اگر بعد از اين من
جز تو گيرم کسی را نشانی

I

عشق من پايمال فسون شد
ای فسون هوسها کجايی؟
ديگر آخر کجا شد؟ کجا شد؟
دوستی، عاشقی، آشنايی


C



-F



-F



-F



-F



-F



-F



-F



-F



-F



-F



-F



-F



-F



-F



F#



-F



F



-F

E



-F



-F



-F



-F



-F



-F


یار مزاری زاری زاری زاری چرا هوای عاشقی نداری

ازای سال نو تا دیگه سال نو ازای گل سرخ تا دیگه گل سرخ

شب انتظاری

روز انتظاری

برای دیدن یار مزاری

دیگه دیگه دیگه دیگه دوری تا به کی

گله گله گله گله گله دارم هی

I

با بودن تو تمام ماه ها ماه حمل میشه

چشمان نازت ترانه میشه غزل غزل میشه

از جنده بالا تا جنده بالا دعا دعا کردم

بخاطر تو نذر گرفتم خدا خدا کردم

I

 شب تا سحرگاه هر گاه و بیگاه به یاد من هستی

از همه دنیا فقط تو تنها مراد من هستی

نمیتوانم نمیتوانم بیتو بمانم من

تمام هوش و اگر توانم نمیتوانم من


A



C#



-F

D


Balagir tu gardam

Man agar kostha shawaom

Man agar basta sahawom

Basta ba zanjeer tu gardam

Balagir tu gardam

I

I

(2)Ay tu dar khelwat janam

(2)Bagh gul atr jenanam

(2)Agar shab khwb bebene

Hama tahbir tu gardam

Balagir tu gardam

I

I

(2)Ay tu suratgar jan ha

(2) Waqt wasl tu zaban ha

(2) Ay khush aan lahza ke man

Pardaye tasweer tu gardam

Balagir tu gardam

I

I

(2) Baz umrist nayaee

(2)agar ayee o na payee

(2)Man ba naqsh qadamat

Nazam o tasweer tu gardam

Balagir tu gardam


C



E



-F


ساقی، جام شرابم بده
مره، مره، مره می بده
جام پياپی بده
مره، مره، مره می بده
با چنگ و با نی بده

امشب خرابم ساقی
پر تب و تابم ساقی
پر کن بدست خودت
جام شرابم ساقی


هستم هلاکت دلبر
عاشق پاکت دلبر
يک قطره آبم بده
از آب تاکت دلبر

مره، مره، مره می بده
با چنگ و با نی بده

G#



-F



-F



C



C


به چین ابو شده‌ یار سرم قار اللا

وللا بللا میکشدم میرم ازین شار اللا

ا

دو تیغ مژگان زده بر دل افگار اللا

...

ا

( اه مجی پیار هوا اللا میا  )

ا

کرده سیه روز من سرمه چشمان او

ساخته پوریشان ولا زلف پوریشان او

سرخی خونم نگر، بر لبو دندان او

دشمن جان‌ من است هر سرو سامان او

ا

سوخته دل و دین من بر سر رخسار اللا

...

ا

ا

تا به کی ان دلربا عشوه گری میکند

حسن خدا داده را رشک پری میکند

بر سر کاکل ز ناز شال زری میکند

شیوه رفتار او کوک زری میکند

ا

تا کمر انداخته است زلف پریشان اللا

...


-F


چلمو سرخانه را مابین خرجین میکنم

اسپ قمچین میکنم

میروم به باغو بوستان گل گلچین میکنم

...

دایره و دمبوره را مابین خرجین میکنم

...

ا

دوختر مالک به ما یار است

افسوز افسوز افسوز افسوز

سر ابرویش کجکی دار است

...

نیست بیگانه‌ وطندار است

...

پیره و کله کشک از شت کلکین میکنم

اسپ قمچین میکنم

ا

ا

سالها در غم اجرانت

من پیر شدم من پیر شدم

ا

مثل دیوانه صفت بسته‌ به‌زنجیر شدم

زنجیر شدم

ا

طفل ۷ ساله بودم به تو دلگیر شدم

دلگیر شدم

ا

خاطر تو امدم روز خود پیشین میکنم

اسپ قمچین میکنم


-F


صاقی به خدا

خون شد دل ما

چون خام شرابم

صاقی به خدا

خون شد دل ما

چون جام شرابم


-F


جان من قربان یک خندیدن و نازیدنت
لب به لب بنهادن و از شور دل لرزیدنت

عمر من قربان آن ساعت که از بوسو کنار
در هوای زرب دل پالیدن و رقسیدنت

بخت من قربان ان فرصت که دستان سفید
تا نپیچی در برو در گردنم پیچیدنت

گنج من قربان آن دولت که از منبای تاب
بهره بر رنجیدنو زان پس مرا سنجیدنت

F



-F


Daram Gelai az tu
Qorbanet shawan az ma naranji

Ze Man Dar Del Hawai Sad Taranast
Wjudam Por Ze Sheer Ashoqanast
Agar Goyam Agar Khamosh Banam
Tora Mekhahamo o Enha Bahanast

Zaban Daram Wale Khamosh Khamosh
Sokhan Daram Wale Begana Ba Gosh
Na Khanandam, Na porsandam, Na Joyand
Chi astam yade az khater faramosh

-F



C



-F



-F



-F



-F


https://www.smule.com/song/qader-ishpari-asman-abi-abi-karaoke-lyrics/543083946_333123/arrangement

-F


https://www.afghansonglyrics.com/Artist/Lyrics/211/Pendashotam-Hamisha-Gule

-F


https://www.afghansonglyrics.com/Artist/Lyrics/9095/Dukhtare-Mazar

-F


بت نازنينم! مه مهربانم
چرا قهري از من، بلايت به جانم

ز درس محبت بجز نام جانان
به چيزي نگردد زبان در دهانم

عزيزم! چه كردم كه رنجيدي از من
بگو تا گناه خودم را بدانم

من آخر از اين شهر بايد گريزم
كه مردم به تنگ آمدند از فغانم

ز من عمر خواهي؟ بگو تا ببخشم
به من زهر بخشي؟ بده تا ستانم

فلك مات بود از توانايي من
كه اكنون چنين پيش تو ناتوانم

من آخر از اين شهر بايد گريزم
كه مردم به تنگ آمدند از فغانم

چه دستان كنم تا روم جاي ديگر
كه اين ملك پر شد از داستانم

-F


https://www.afghansonglyrics.com/Artist/Lyrics/186/Oh-Bano-Bano-Jana

-F


https://www.afghansonglyrics.com/Artist/Lyrics/8952/Bewafaee-Buta

-F


https://www.afghansonglyrics.com/Artist/All-Lyrics/1167/Mehdi-Farukh

F#


شبهاي ظلمانی، ميان طوفان ها
آواره قلب من در دشت و بيابانها
با صد ارمان ها

ابر ها سياه، بر رخ اختران
اشک از چشم من روان شد چو بارانها
با صد ارمان ها

شور تو در سر من، عشق تو در دل من
نقش تو جاودانی
شبهاي تار بی تو، ريزم سرشک غم
سرشک ارغوانی

شام فراق سر رسيد، صبح اميد تيره شد
به دل ستاره های شب، ز يأس و رنج خيره شد

آرزو خاک شد، چشم در انتظار، در اميد وصال
شرح جان سوز من بلند شد به آسمانها
با صد ارمان ها

ای خوش آن شبهای مهتاب که در کنار من بودی يا به گلزار و بستان ها، در اختيار من بودی گذشت آن زمانها، خزان شد آن بهار ها، به دل بماند داغ ها آرزو خاک شد، چشم در انتظار، در اميد بهار، زار شد پيکرم اشک از چشم روان شد چو باران ها با صد ارمان ها

-B


Man ba Eshqat Sazgari
Dashtam daram Hanoz
Ham ze Tu Omaid Yari
Dashtam Daram Hanoz


Chashm shokh tu mara dar
Kasai Sar Ab Dad
Man ze Chashmat Rahmkari
Dashtam Daram Hanoz


Ba Omaid An Ke Roze
Narm gardad Qalb tu
Gela wo Azha wo zari
Dashtam Daram Hanoz

-F


https://aastana.blogsky.com/page/10

D


https://www.afghansonglyrics.com/Artist/Lyrics/51/Bazi-To-Kardi

-F



A



E



C-



E


زاری زاری کردم


گله گزاری کردم
همه شب ها را شب زنده داری کردم
هرچی کردی با تو یاری کردم
غم گساری کردن

تو ندانستی ندانستی به ما چی
دل نا کرده وفا را به وفا چی
گوش نشنیده صدا را به صدا چی

پیش تو سفید و سیا راح نیمه راه یکسان اسن نمیشه
بیتو زندگی نمیشه
عاشقی با جدای و عرف سر سری نمیشه

عاشق اتش
نیغروزد خوب خرمنی را

رفتی وو پیش این او ان از جفای تو تا این دم نگفتم
زیاد کم نگفتم
رفتی او از تو با کسی حرف بیرقم نگفتم

اما دنیا
ز چشمم میخاند گلها را


-F


ای من روی ترا نقشی کشم در دیوار

سر سر پالیز دلبر جانمی

 

ای روزی در سلام تو بیایوم سد بار

کرته تن اویز دلبر جانمی

 

ای سد بار ایمو من نبینمت یک بار

لبایش عوس ریز دلبر جانمی

 

ای ارمان بر دلم بمانه نقش بر دیوار

کرته

   

سر سر پالیز

کرته تنز

لب

کرته

 

ای امد در برم چو گل به کف ساغر می

سر سر

   

ای او ز اتش می گرم من از صحبت وی

کرته

 

ای گفتم گلم من بوسه زنم  لبت کی

لب

 

 وای خندید او به عشوه گفت وقت گل نی

کرته

   

-F



C

C

F

G

A

A#

C-



G

G

A

B

C-

D-



-F



F#

F#

G#

A

B

C#-



A#

D#

G

G#

A

A#

C-

C#-


خلق خوش‌تر ز تکلم وصف خوبان است و بس
عاشقان را زین روش بر خویش شیدا می‌کند


مایل خوبان مباش، خون‌جگر می‌شوی
نام محبت مبر، خاک‌به‌سر می‌شوی


چشم همه مردمان، محو سراپای توست
زود ز مجلس برآی، باز نظر می‌شوی


لعل لبت غنچه و کان بدخشانی است
بوسه به آن می‌زنم، باز خبر می‌شوی


همسر سرو قدت نی در نیستان نشکند
ساغر عمرت ز گردش‌های دوران نشکند


لاله‌رویم را هوای سیر گلشن در سر است
ای صبا هشکان که آن زلف پریشان نشکند


کام دل حاصل‌نمودن زین فلک آسان مگیر
کی دهد حلوا به کس تا یک دو دندان نشکند


زین سر ره عشقری کی می رود جای دگر
تا سر خود زیر پای خوب‌رویان نشکند

-F



-F



C#

C#

F

F#

G#

A#

B

C#-



-F


بلند بالا چون تنها مانده ای ما
بغل وا کن که سرما خورده ای ما
عزیز جان جیگر جان
دل ای دل ای دل ای دل

بغل وا کن مرا کنج بغل گیر
که دیشب در بیابان مانده ای ما
چی سرما خورده ای ما
عزیز جان جیگر جان
دل ای دل ای دل ای دل


لب بام آمدی کردی اشاره
همان دم دل ما شد پاره پاره
عزیز جان جیگر جان
دل ای دل ای دل ای دل
به دل دارم ترا در چنگ بیارم
اگر در آسمان گردی ستاره
عزیز جان جیگر جان
دل ای دل ای دل ای دل



قد بالا بلند داری گل من
دو ابروی کمند داری گل من
عزیز جان جیگر جان
دل ای دل ای دل ای دل

گل سبزینه رنگم خوش نمایی
نشانی از چمن داری گل من
عزیز جان جیگر جان
دل ای دل ای دل ای دل


-F


میده میده چشم وا کو
میده میده پا بمان
ای سرا پای تو زیبا
مثل دریا مثل باران

به دل نقش قدمهایت بگیروم
بلای قد بالایت بگیرم
بشینم پیش چشمای قشنگت
چو ایینه تماشایت بگیرم

به چشم من چی زیبا میخرامی
تو مثل موج دریا میخرامی
هوث میریزد از سر تا به پایت
به این نازی که هرجا میخرامی

-F



-F



A



E



G



-F

D



D



F



C#-



G



A



G



F


هی ، کیست تمام شعر عیران کده


جان دلبرکم زلف پریشان کده


جشن دی ماست یا که مهتاب است یا



گلموره ما شهر چراغان کده


ای سرو روان


ای غنچه دهان


در رقص دراید دلم از دیدن تو



رقصیدن تو زیباست خندیدن تو


ای سرو روان


ای غنچه دهان


در رقص دراید دلم از دیدن تو



گنجشکک سرزرین گلموره من


در دلبری بی‌مثال و بیجوره من


تنها نروی‌گه طاقتم طاق شده


من جوره تو باشم تو جوره من


B


https://www.afghansonglyrics.com/Artist/Lyrics/12368/Chera-Chera

A


https://www.smule.com/song/mujeeb-suroosh-%D9%85%D8%AC%DB%8C%D8%A8-%D8%B3%D8%B1%D9%88%D8%B4-aziz-man-%D8%B9%D8%B2%DB%8C%D8%B2-%D9%85%D9%86-karaoke-lyrics/16714539_16714539/arrangement

D



D#

D#



-F



-F



-F



-F


Arami yee mani
Khosh kami yee mani
Dar ishq khod angezai
Bad nami yee mani

Rawshan kun shab hai mara
De kadahi roya yee mara
Saz kun az guitar ishq
Zam zamai
zam zamai fardai mara

Man shab o mahtab mani
Daftari sheri nab mani
Gar che be didi ashiqam
Ta ba Sahar
ta ba Sahar Dar khawb mani



-F



-F



-F


اگر از حالی من باشی خبر دار


دل سنگ ات بسوزه بر منی زار

تمام شهر عالم را بگردی


نیابی مثل من یار وفادار

I

I


جامه نارنجی گلم ،رخساره نارنجی


فرار مرغاب شدم ز دست نارنجی

I

I

گل سرخ و سفیدم کی می آیی


بنفشه برگ بیدم کی می آیی


تو گفتی گل درآید من می آیم


گل عالم تمام شد کی می آیی

I


A



-F


اي درد تو آرام دل من اي نام تو الهام دل من ياد تو سر انجام دل من وصلت ز جهان کام دل من من عشق ترا پنهان نکنم پيمان ترا ويران نکنم با غير تو من پيمان نکنم جان بخشمت و افغان نکنم باز آ ببرم اي دلبر من بنشين به کنار بستر من بنگر به دو چشمان تر من اي دلبر من, اي دلبر من!

-A



-F


میشـه در باغ دو چشـمـایت بشـینم
میشـه از چشـم تو خـورشـیده ببینم



میشـه از زلف عـروسـانه تو
دانه دانه گل بارانه بچــــینم



میشـه یک روز که این پنجـره را
سـوی خـور شـید رخت وا بکـنم

میشـه یک روز در آیینه رود
تره مـه خـوب تمـاشـا بکـنم



میشـه گلهـای زمسـتانزده را
نفسـی گـرم کسـی وا بکنه


میشـه ابرا هـمـه باران بگیره
چشـمـه هـا ره هـمـه دریا بکنه


-F


یاد آن عهدی که شور عشق در سر داشتیم

الفتی با شاهد و مینا و ساغر داشتیم

خلوت ما بود هر شب روشن از روی مهی

در دل تاریک شب، خورشید انور داشتیم

هر کجا بزمی به پا می‌گشت از خوبان شهر

ما در آن بزم از حریفان جای برتر داشتیم

بر بساط عیش کوس پادشاهی می‌زدیم

چونکه ملک شادکامی را مسخر داشتیم

در شبستان ، راز با زیبا رخان سرو قد

در گلستان ، ناز بر سرو و صنوبر داشتیم

گاه با شعر و سرود و گاه با معشوق و می

تا نپنداری که جز این کار دیگر داشتیم

هرچه شعر و نکته و قول و غزل بد در کتاب

جمله را بهر نشاط بزم از بر داشتیم

جام بر کف، یار در بر، گوش بر قول و غزل

شوق در تن، ذوق در دل، شور در سر داشتیم

با چنین عشق و جوانی با چنین عیش و خوشی

کی خبر از کینه ی چرخ فسونگر داشتیم؟

 

او فسون‌هایی عجب می‌ساخت وز ساده دلی

آن فسون‌های عجب را جمله باور داشتیم

ما به خواب غفلت و بیدار چشم آسمان

در کمین خویش خصمی سخت منکر داشتیم

رفت بر باد آن بساط و شد پریشان جمع ما

تلخ شد عیشی که همچون شهد و شکر داشتیم

دل به طوفان بلا دادیم چون در زیر پای

ما شکسته کشتی بگسسته لنگر داشتیم


G


به درد دلم میرسیدی چه میشد؟

اگر ناله ام می‌شنیدی چی میشد

من از هستی خود به تنگم الهی

مرا گر نمی آفریدی چه میشد؟

دمی پیش بنشست یارم به پهلو

 گر تو کم میتپیدی چه میشد؟

به یک عشوه از دست جور زمانه

اگر بنده را میخریدی چه میشد؟


F


هوس منزل لیلا نه توداری ونه من

جگرگرمی صحرا نه توداری ونه من

 

من جوان ساقی و توپیرکهن میکده ای

بزم ماتشنه و صهبا نه توداری ونه من

به که با نورچراغ تهی دامان سازیم تاقت جلوه ای سیما نه توداری ونه من    

دگر ازیوصف گمگشته سخن نتوان گفت

تپش خون زلیخا نه توداری ونه من

خذف بود که در ساحل دریا چید یم دانه گهوریکتا نه توداری ونه من

G



G



B



G



C



B


به دختر دل نتی، دل میتپانه

نوک سوزن به جانت میخلانه

کار عاشقی دوختن تار خام است

که من پیوند میتم او می سکلانه

 

خپ خپکی بود، خپ خپکی بود

خپکی بود، خپکی بود، خپکی بود

کل کارش خپکی بود، قول و قرارش خپکی بود

خپکی بود، خپکی بود، خپکی بود

 

نگارم قد بلند است او خدا جان

به شیرنی مثل قند است او خدا جان

شده چندی که دیدارش ندیدیم

رفیقکم نظر بند است خدا جان

 

مه قربان سفیدی بند پایت

به حمام میروی جانم فدایت

به حمام میروی صابون نداری

لبم صابون زبانم سنگ پایت


D


از جلگه نور و علف با چشمه ساران آمدی

ای ابر نوروزی من، لبریز باران آمدی

از عشق و ابریشم به من سوغات محمل بسته ای

با کاروانی یک قلم سبز و بهاران آمدی

نام خدا، زین آمدن این کوتلی این تهمتن

مثل نسیم رحمتی، بر کشتزاران آمدی

برگ و نواجادوگری، حال و هوا جادوگری

واه ای صنوبر قامتم آشوب دوران آمدی

در خواب های شکرین، فوار می دیدم تو را

گل داد تعبیری چنان، که آبشاران آمدی


-F



-F



-F



D



C



G


دختر سحرا
خوش قدو بالا
لب لب دریا
دست به دست ما بیا هی
این‌ گشت گزار مزه میته
سیل لالزار مزه میته

من بلبلمو که در بهار مینالم
دیوانه شد از از فراق یار مینالم
اندر دل من که عشق او افتاده
میسوزم زار زار زار مینالم

A



F#



A


 نسیمی کز بن آن کاکل آیو

مرا خوشتر ز بوی سنبل آیو

چو شو گیرم خیالت را در آغوش

سحر از بسترم بوی گل آیو


D



C-



D



E



D



A#


دلم میشه برای تو بخانم بخانم یا نخانم سر راهی تو نقل گل بشانم بشانم‌یا نشانم دلم میشه‌ که راهته بگیرم بگیرم‌یا نگیرم بخاهی یا نخاعی ترا اخر به سویم میکشانم بدانی یا ندانی گپ خود را به کوشت میرسانم ز رسم دلبری او دلربای خبر داری نداری نهال باغ غشق او اشنای سمر داری نداری کبوتر های بی مهر او وفا را ز بامت میپرانم به شهر بیبسی او بیقراری بپایم یا نپایم به پیش مادرت به اوزرو زاری بیایم یا نیایم کبوتر های بی مهر او وفا را ز بامت میپرانم

C



-F



D



A


Kabi Kabi mere dil me   sdcsdc   sdc   sdcs dcs dc jjjj kkkk

-F

C


صبحدم رفتم بچینم فارغ از گلزار گل
دیدم از عکس جمالش هر طرف بسیار گل



بلبلان را خوش نوا دیدم بخوبی در چمن
بال گل ، پرگل ، بدن گل ، پنجه گل ، منقار گل



مطربان را خوش نوا دیدم بخوبی سربسر
ساز گل ، نی گل ، نوا گل ، نغمه گل ، گفتار گل



جانب میخانه رفتم تا بنوشم جام می
جام گل ، می گل ، سبد گل ، مست گل ، هشیار گل



قامت انسان نهال پایدار جنت است
ریشه اش گل ، ساقه اش گل ، قامتش گل، بار گل


-F



-F


عمری دلم به ناوک نازش نشانه بود

جان دادنم برای رهت رایگانه بود



یکدم وصال یار و ندیدم به عمر خویش
با ان که آرزوی دلم جاودانه بود



رفتم که وام خویش بگیرم ز روی گل
افسوس که روی دلبر من در میانه بود



آن روزها چه شد كه غم يار داشتم
يادش بخيرباد چه زيبا زمانه بود



پرسيدم از كسي كه دلم را نديده يي
گفتا به گريه از پي شوخي روانه بود


-F



-F



D#



-F



-F



-F



-F



-F



-F


Hum intezaar karenge Hum intezaar karenge tera qayaamat tak Khuda kare ke qayaamat ho aur tu aaye

Naa denge hum tujhe ilzaam bewafaai ka Magar geela to karenge teri judaai ka Tere khilaaf shikaayat ho Tere khilaaf shikaayat ho aur tu Yeh zindagi tere kadmon mein daal jaayenge Tujh hi ko teri amaanat sambhaal jaayenge Humara aalam-e-rukhsat ho Humara aalam-e-rukhsat ho aur tu aaye


-F


Mujhe kitna pyar hai tumse Apne hi dil se puchho tum Jise dil diya hai woh tum ho Meri zindagi tumhari hai Chahat ne teri mujhko Kuchh iss tarah se ghera Din ko hai tere charche Raton ko khwab tera Tum ho jahan wahi par Rehta hai dil bhi mera Bas ek khayal tera Kya sham kya savera Yeh duniya kaise badali Kuchh bhi samajh na aaye Kyon kar huye woh apne Kal tak the jo paraye Dil ki lagan ho sacchi Phir kyon na rang laye Mere the tum sada se Par abb karib aaye Meri wafa ko abb toh Tum aajmana chhodo Dil ko churake mere Aankhe churana chhodo Mujh ko bana ke apna Batein banana chhodo Mai kab na thi tumhari Lekin satana chhodo The END

-F

-G


دور از رخ ات صحرای درد است خانهء من
خورشيد من کجايی سرد است خانهء من
خورشيد من کجايی سرد است خانهء من



من درد مند عشقم درمان من تويی تو
من پای بند صدق ام پيمان من تويی تو
اميد من تويی تو ايمان من تويی تو



بی تو کنون صحرای سرد است خانهء من
خورشيد من کجايی سرد است خانهء من
خورشيد من کجايی سرد است خانهء من



ديدم ترا زشادی از آسمان گذشتم
جانان من که گشتی ديگر زجان گذشتم
آخر خودت گواهی من از جهان گذشتم



دور از رخ ات صحرای سرد است خانهء من
خورشيد من کجايی سرد است خانهء من
خورشيد من کجايی سرد است خانهء من


غير تو من به دنيا يار ديگر ندارم
غير از خيال عشقت فکری به سر ندارم
سر ميدهم و ليکن دست از تو بر ندارم


دور از رخ ات صحرای درد است خانهئ من خورشيد من کجايی سرد است خانهء من خورشيد من کجايی سرد است خانهء من


D



-F



C


لیلا لیلا لیلا
لیلا همیشه لیلا
زدی آتش به جانم گل نمیشه لیلا

لیلا لیلا لیلا
لیلا را نازم لیلا
شیرین سبزک بلند بالا را نازم لیلا

الا یارجان بلد نیستم به خویت لیلا
منم عاشق به اخلاق نیکویت لیلا
اگر یک شب به سوی من بیای لیلا
به مثل گل کنم هر لحظه بویت لیلا

به دشت و کوه و سحرا من اسیرم لیلا
چو مجنون به لب هر در فقیرم لیلا
دمی دنیا ندیدم من وفایت لیلا
به مشحر تا که دامنت بگیرم لیلا

پیام عشق و را آغاز کردی لیلا
نیازم را چو دیدی ناز کردی لیلا
تو بودی کفتر خوشبختی من لیلا
ولی زود از برم پرواز کردی لیلا


B



-F



-F


a

b

c

d

e

f

j

h

k


-B


يک دل ميگه: برو ، برو
يک دلم ميگه: نرو ، نرو
طاقت نداره دلم بی تو
بی تو چی کنم

پيش عشق ای زيبا، زيبا
خيلي کوچک است دنيا، دنيا
با ياد تو ام هر جا، هر جا
ترکت نکنم

احوال زار دلم را ندانی
با تو چی گويم که بر آن نمايی
بی تو نتابد نه مهری، نه ماه
بر شام تارم

سلطان قلبم تو هستی، تو هستی
دروازه های دلم را شکستی
پيمان ياری تو با من ببستی
چشم انتظارم

از برگ گل کاغذ سازم
نامه يی شيرين بپردازم
بنويسم از عشقم، رازم
ای نو گل من

بعد از سلام، ای دلدارم!
اول خيلی دوستت ميدارم
دوم ديدنت عادت دارم
بر دشت و دمن

سلطان قلبم تو هستی، تو هستی
دروازه های دلم را شکستی
پيمان ياری تو با من ببستی
چشم انتظارم

-F


بتی دارم كه گرد گل
ز سنبل سایه بان دارد


بهار عارضش خطی
به خون ارغوان دارد

غبار خط بپوشانید
خورشید رخـــش یا رب


بقای جاودانش ده
كه حسن جــــاودان دارد



چو عاشق می‌شدم گفتم
كه بردم گوهر مقصود


ندانستم كه این دریا
چه موج خون فشــان دارد


C


تو هم جانی و هم جانانه دل

خیالت جا گرفت در خانه دل

محبت هر کجا بزم میکند گرم

توی شمع و منم پروانه دل

مکن صاقی دلم خون بهر جامی

که شد پر خون دل و پیمانه دل


-F


گاه در آغوش اين، گاه در آغوش آن
دل شده از دست من، تنگ به بر ديگران


تو به بر ديگری، کور شوم ، کور به
از تو و بزم تو گر، دور شوم دور به

با همه اينها به من،
لاف وفا ميزنی وای که ای بيوفا،
باز تو مال منی

اشک به چشمم نشست،
دوش چو بر خواستی رقص کنان با رقيب،
جان مرا کاستی


C


با تیر نگاهت به دلم میزنی خنجر الا دختر زرگر

آه خدا نگاهت کنه با این قدو پیکر الادختر زرگر

یگان نگاه یگان نظر بما بکو او بیخبر

گل رخ هستی رخت چو گل گلاب است

به خدا از غمکت دلم کباب است

هر روز دمی صبح مه دعایت بکنم

کز خانه برائی و صدایت بکنم صدایت بکنم

در زیر درخت پسته شینم معطلت

کزخانه برائی و نگاهت بکنم نگاهت بکنم

انگور ده تاک ها و انار ده باغ است

جانانه گکم چشم سیاهش زاغ است سیاهش زاغ است

گر یارم شوه دگر چی ارمان دارم

کزدست جفایش دلکم پر داغ است دلکم پر داغ است


C


یک قدم پیش یک قدم پس

نازنین میده بکو رقص

شانه بالا بزم آرا

مستی در چشما نت است

یک قدم پیش یک قدم پس

نازنین میده بکو رقص

پای وردار بیا بمیدان میده میده گل واری

همرایم بخوان گر دوبیتی بمثل بلبل واری

این قد بالا بلندت بخدا بی جوره است

خرمن موهای افشان به مثل سنبل واری

یک قدم پیش یک قدم پس

نازنین میده بکو رقص

یک قدم پیش یک قدم پس

نازنین میده بکو رقص

تو که سرمه میکنی دو چشم آهویته

تا و بالا میکنی کمان ابرویته

میزنی رنگ اناره به لبان ناز خود

با دو دست پنهان مکن چهره ای مهرویته

یک قدم پیش یک قدم پس

نازنین میده بکو رقص

یک قدم پیش یک قدم پس

نازنین میده بکو رقص

دستت به دوری کمر حلقه بزن ای خوش نما

چرخ بزن شانه بزن وای یگان نگاه کو به ما

چپ و راستت میبری بلور گردن خود

هر چی زیبایی تو جانا همه اش از داد خدا

شانه بالا بزم آرا

مستی در چشما نت است

یک قدم پیش یک قدم پس

نازنین میده بکو رقص

یک قدم پیش یک قدم پس

نازنین میده بکو رقص


-F


بیا ای نازنین میده در آغوش من
که برده رقص زیبایت فکر و هوش من

میده میده یار زیبا گد شو به میدان
نازنین دخترا آی دختر افغان

همه حیران آن چشمان سیاه توست
همه حیران آن صورت زیبای توست

بزن چرخ و بزن شانه نکو بهانه
بزن چرخ و بزن شانه نکو بهانه


چراغ محفل امشب تو هستی
شفای قلب بیمارم تو هستی


-F


صفا صفا میای

چمن فضا میاب

قدم فدم به سویم

چی خوشنما میای

عشوی تو ناز تو

رقس ن طرب ساز تو

مستی دلها بود

نغمه و اواز تو نغمه و اواز تو

تو شوخ عشوه سازی

تو ناز ناز نازی

بردی دل از کفم

به بازی بازی

قد رسا ره نازم

عدا عدا ره نازم

به دست مهربانت

گل حناره نازم


C


ز شادیها گریزم
در پناه نامرادیها
به جای راحت از گردون
بلا خواهم تو را خواهم

نمیدانم چو گل خندم
چو گل خندم ز بیدردی
دلی چون لاله با داغ
محبت آشنا خواهم

ز شادیها گریزم
در پناه نامرادیها
به جای راحت از گردون
بلا خواهم تو را خواهم


F


ای که به چشم چمن
سرخی مینایته
گل نگیره جایته، گل نگیره جایته
ایکه به دوش چمن
عطر چمن هایته
گل نگیره جایته، گل نگیره جایته

دیده گشاه ماه من
استم در جهان
استم در جهان
غنچه بدل پرورد،
غنچه بدل پرورد
عطرتمنایته
گل نگیره جایته، گل نگیره جایته

در نظرم باز کاش
ای گل باغ حرم
گر شده یکبار هم
خنده زند چو آشت
خنده زند چو آشتی
گریه ای بی جایته
گل نگیره جایته، گل نگیره جایته

زنده شد از بوی تو
سرو و گل و یاسمن زانکه بروی چمن
سبزه نگهداشتی، سبزه نگهداشتی
نقش قدمهایته
گل نگیره جایته، گل نگیره جایته


-F



C


دل من ز تابناکی
به شراب ناب ماند
نکند سیاه و تاریک
که به آفتاب ماند



نه ز پای می نشیند
نه قرار می پذیرد
دل آتشین من که
به موج آب ماند



ز شبی سیاه چو نالم
که فروغ صبح رویت
به سپیدهً صحرگاه
و به مهتاب ماند



نه عجب حدر به عالم
اثری نماند از ما
که به آسمان نبینی
اثر از شهاب ماند


-F


تو عمرِ دوبآره تو جانِ دوبآره
تووصل ِدوبآره توعشقِ دوبآره

تآ بودن دلهآ من بآتو هم آغاز
تآ شهر غزلهآ من بآتو بَ پروآز

تآ بودن من بودن تو بودن هستی
تودر دلم اَستی تو در دلم اَستی

تو شعر نجیبآنه ی یک شآعر عآشق
در عشق و محبت همه سنجیده و صادق
تو مثل سکوت شب آرآمش خآطر
تو غنچه ی احسآس تو همرنگ شقآیق

تو مثل سحر مثل طلوع مثل امیدی
فرخنده ترین لحظه دیدار نویدی
تو مثل طبیبی که بَ درمآن دل من
آن لحظه رسیدی که بآید میرسیدی


E


کيستم من؟ رهنورد آواره و ديوانه يیکيستم من؟ رهنورد آواره و ديوانه يیداغ مجنونم ز دست بی کسی افسانه يیداغ مجنونم ز دست بی کسی افسانه يی
نی قبول زاهدم من، نی ز پير می فروشنی قبول زاهدم من، نی ز پير می فروشنی به مسجد راه دادند، نی در آن ميخانه يینی به مسجد راه دادند، نی در آن ميخانه يی
کيستم من؟ رهنورد آواره و ديوانه يیداغ مجنونم ز دست بی کسی افسانه يی
برگ خشکم از درخت آرزو افتاده امبرگ خشکم از درخت آرزو افتاده امنی بگلشن راه دادند نی در آتشخانه يینی بگلشن راه دادند نی در آتشخانه يی
کيستم من؟ رهنورد آواره و ديوانه يیداغ مجنونم ز دست بی کسی افسانه يیداغ مجنونم ز دست بی کسی افسانه يیداغ مجنونم ز دست بی کسی افسانه يی
Übersetzen in: Deutsch

-F



D#



-F



C-


عجب خوش رویی دلبر مهرویی
ای گل رحنای من تو کی را میجویی

شب را به خیال تو سحر خواهم کرد
دل را ز جفای تو خبر خواهم کرد
دانم که خیالات هدر خواهت بود
عمرم به خیال تو هدر خواهم کرد
عمرم به خیال تو هدر خواهم کرد

چشمان ترا به رنگ دریا دیدم
ابروی ترا شوخ و فریبا دیدم
این قامت بالای ترا مینازم
والله به بالله امید فردا دیدم


F


انان که سوار اسپ گلگون شده اند

از مککن التجاع بیرون شده اند

انان که مشهور اند به قانون شکنی

امروز نماینده قانون شده اندش


-F


گهی گهی از من یادی کن گهی گهی بربادم یادی کن   در را برویم با خشم بستی   سوگند عقت بیجا گسستی   بر مژه اخر اشکم شکستی     کبرت غرورت اینسا نشاید زیبایی تو دیری نماند دنیا سراید دنیا سراید

-F



-F


شپې به مې وویل چې سبا به درته ووایم خو دا مې هیڅکله کوی ونشو زه به هر زخم د زخمي زړه درته وښایم خو یو مې هم درته ښودی ونشو سیتا قاسمي د دیدن تږې به دې وم خو درکتل به مې نه ستا بې دردي چې مې لیدله نو ژړل به مې نه شفیق مرید ته وې چې اوښکو تویولو ته دې پرینښودم ته وې چې اوښکو تویولو ته دې پرینښودم دا جمله پاتې شو ویلو ته دې پرینښودم تا سره مینه لرم، تا سره مینه لرم تا سره مینه لرم، تا سره مینه لرم


-F



-F


از تو من میخواهم تا که یارم باشی
تا بقا یار من در کنارم باشی

 

تو بیا تا با هم درد علفت بازیم
همه ای دنیا را شهر فرحت سازیم


 

بی تو دنیای من رنگ غم میگیرد
بی تو قلب عاشق جا به جا میمیرد

 

-F


ياد روزگار شيرين، خاطرات عشق ديرين
ياد بوسه های گرمت، آن لبان نمکين


سرم در آغوش گرمت، لبم بر لبان نرمت
در سکوت نيمه شب ها، به اميد و آرزو ها



گفتی چو بهار آيد، گل و سنبل باز آيد
بار ديگر تو ز من خواه، عشق ديرين خود را


-F


اگر تو یارک من باشی
من به دنیا غمی ندارم
اگر تو مهمان من باشی
من به دنیا همه را دارم

اگر یک شب تو آیی به برم
همه گلها به سرت می پاشم
اگر تو یاد نمایی از من،
از خوشی تا به سحر می گویم

که تو دلدار منی، که تو جانان منی که تو غمخار منی، دوستت دارم

اگر یک شب مهربان شوی،
از روی لطف بگیری خبرم

اگر از ناز به رویم خندی،
بکشم دردي را به چشم ترم

-F


دل خریدار تو باشد

من خریدار تو ام

 

مبتلای دل  اسیر دل   گرفتار دلم

 

در سر شمشیر مژگا در دم تیر نگاه

میروم با دل   عجب یار وفادار دلم

   

گاه لیلی گاه مجنون گاه


-F


امروزبه دامان تو یک مشت غبارم
چون شاخه ای خشکیده درآغوش بهارم

ازمستی من شهرت میخانه خراب است
افتاده به چشمانی سیاهی سروکارم


باخاک سیاه قطره ای باران چی توان کرد
هرگز نگذاری چراغی به مزارم


-F


به بزم خموشان شكستم صدا را
اميد كه بداني غم بي حيا را



مرا كرده خاموش غم بيوفايي
تو نيكو بياموز, حديث وفا را



شدم در نگينت, مپيچان جبينت
دل نازنينت پسنديده ما را


-A


بخدا تنگست دلم، تنگست دلم

نه او آتش می‌گیرد، نه ز غم آب می‌شود

مگر از سنگست دلم

سنگست دلم، سنگست دلم

پس آن چشم سیاه، پس آن رنگ لبان

پس یک رنگی تو، پس آن سادگی‌ها

پس پنهان دیدنت، پس طرز سخنت

ای گل تازه و تر، پس عطر بدنت

پس آن طرز نگاه، پس آن ناز و ادا

پس گفتار خوشت، پس آهنگ صدا


G



-F


یا رب دردی که ناله اغاز کنم

شوری که سرود

شوری که سرود شوق را ساز کند

چشمی که به سوی

چشم که به سوی خویش چون باز کند

ان گم شده را

ان گم شده را ز دور اواز کند

من میسوزم


-F


زهجرانت عزيز من هميشه چشم تر دارم،
نه پيام تو ميآيد و نه از حالت خبر دارم



اگر مردم ز من پرسند چرا رنگت خزان گشته
جواب شان همين گويم که یار در سفر دارم



نمیدانم گناه ام چیست که رنجیده زمن یارم
بگو از من به دلدارم که در بندش گرفتارم


-F


این نغمه سرا کیست بگو تا نسراید
بر این دل غمدیده دیگر غم نفزاید


نالنده و رنجور شـتابد ز ره من
در تیرگی شب سوی من ره بگشاید


این نغمه من بود که هرگز نسرودم
این مرغ رمیــــده به قفس باز نیاید


این نغمۀ من بود ز من گم شده دیریست
چشــــمم به رهش مانده مگر باز در آید


-F


گله گذاری کنم یا جان سپاری کنم
خون دل از دو دیده به گریه جاری کنم
آخر بگو گناهم چی بود
میگذرد هر چی بود و نبود


شنو درد دل ناکامم ای دوست
بدانی درد بی درمانم ای دوست
چی کنم زنده باشم تو نباشی
که من آغاز نا فرجامم ای دوست
حالی خرابم ببین چشمی پر آبم ببین
چیست گناهم ظالم سینه کبابم ببین
آخر بگو گناهم چی بود
میگذرد هر چی بود و نبود


درخت بی بهارم بی تو ای دوست
غمین و بیقرارم بی تو ای دوست
میان کوچه های سرد هجران
غریب روزگارم بی تو ای دوست
پناهی دلم تویی صدای دلم تویی
بعد از خدای یکتا خدای دلم تویی
آخر بگو گناهم چی بود
میگذرد هر چی بود و نبود


-F


چطو باور بکنم غـم تنهـا شـدنه
غـم تنهـا شـدن و درد رسـوا شـدنه
زندگی هـر نفسش درد و غـم است
عمر خـوشبختی آدمـا کم است


بیتو من زندگی ره به چه مـعنا بکنم
چی بگـویم دل مـه که دل آسـا بکنم
زندگی سـر برسـه درد و غـمش
شوه لبریز خـوشـی هـر قدمش


کاش میشـد که تره روزی پیدا بکنم
عقده هـای دل مـه پیش تو وا بکنم
زندگی جاده خـوشبختی شوه
راه آسـایش هـر سختی شوه


-F


دوری مکن دوریت مشکل است
بازا بمان جای تو در دل است
بی روی تو من چه ها میکشم
بی تو صنم زنده گی مشکل است
مجبور رسم زمانه شدم
رنج‌ها کشیدم همین حاصل است


تو میروی من دعا میکنم
رفتی کجا گریه ها میکنم
ترکم نمودی خطای تو ‌است
بر گرد و آ من صفا میکنم


هر جا روم عکس تو‌پیش روست
مردم ز درد بر دلم نام توست
گر تو ‌بگوی خطای من است
دیدار رویت به دل آرزوست


-F


بیا که بریم باغ، کدام باغ

همان باغ که لیلا میله دارد

بیا که بریم دشت، کدام دشت

همان دشت، که مجنون خیمه دارد

ز لیلا خبری نیست

ز مجنون اثر ی نیست

به باغش میوه نیست

اگر باد صبا  پیدا نمیشد

دهان غنچه گل وا نمیشد

اگر لیلی ره میدادند به مجنون

در عالم عاشقی رسوا نمیشد

ستاره در هوا یاقوت  نگردد

به مثل من کسی عاشق نگردد

بمان دست چپت زیر سر من

خداجان تا قیامت صبح نگردد


-F



-F



-F



E


درکنـــــــــــج دلــم عشق کســی خانــــه ندارد
کـــس جـای در ایــن خــانهء ویــــرانه نــــدارد


دل را بکــــــــف هــر کــه نهـــــم باز پس آورد
کـس تاب نگهــــــــــداری دیـــــوانه نـــــدارد


در بـزم جهـــان جــز دل حســـرت کـش ما نیـست
آن شمــــع که میســــوزد و پــروانـــه نـــــدارد


گفتــــم مــه مــن از چــه تـو در دام نیفتـــــــی
گفتــــــا چـــه کنــم دام شمـا دانـــــه نـــــدارد


ای آه مکـــش زحمـــــت بیهــوده كه تاثیــــــــر
راهــــــی به حــــریم دل جـــانانـــــه نـــــدارد


-F


لبهای سردم جان گرفت از ساغرِ لبهای تو
دیوانگی دارد دِلم از عشق و از سودای تو


دانم نگاهی مست تو آتش به ساغر میزند
در آسمان عشق تو مرغ دلم پر میزند


میلرزه آخر اسمان تا رخ کشید از نقاب
شبهای خاطر شد سفید ای افتاب ای افتاب


D



E



-F


از دوری تو دل به فغان است
شیرین يارکم نا مهربان است
هنوز قد بلندش را نديدم
در بين دختران ماهی جوان است

 

سفيدی گردنت مانند شيشه
غمکايت از دلم بيرون نمیشه
اگر مرا به خود نوکر بگيری
کردگی خدمتم برباد نمیشه


سفيدی گردنت مثل سرائی
کباب مه کشيدی مثل ماهی
کدام ظالم مرا از تو جدا کرد
الای در بگيره در کرای


بیا ای مرهم راز دلی من
بیا ای رشتهی ساز دلی من
اگر داری نداری مهروحلفت
تو گل باشی سزاواری دلی من


A


تورا یکدم اگر تنها ببینــــــــــــــــــــــم

تمام لذت دنیا ببینــــــــــــــــــــــــــــم

چه خواهد شد تو را ای آفت جـــــــان

به کام این دل شیدا ببینــــــــــــــــم

از آن، می با لب من آشنا شــــــــد

که تصویر تو در مینا ببینــــــــــــــــم

مراد من تویی از هر چه خواهـــــــم

اگر زشت و اگر زیبا ببینــــــــــــــــــم

چه با من کرد خواهد چشم مستت

نگاهم کن عزیزم تا ببینــــــــــــــم

چه هنگامی میان جمع خوبــــــان

تورا با قامت رعنا ببینـــــــــــــــم؟

فنای من اگر شرط وصالســـــــت

همین حالا،همین حالا،ببینـــــم

مرا تا نیمه جانی هست در تــن

نمیدانم تو را آیا ببینـــــــــــــــ


-F


الا یار جان مشو از زینه بالا

که بالای سر ماست الله و تعلی

بریم زیارت کنیم شیر خدا را

خدا کامیاب کند هر دوی ما را



آبی خوشم آمد گلابی خوشم آمد

در بین دلبرها چشم آبی خوشم آمد



به تو سیل میکنم از پشت در وا

مه که زنگ میزنم گوشی را وردار

مه که زنگ میزنم زنگ محبت

به دوستی ات قسم گوشی را وردار



چی گردانم که از تو دل بگیرم

مگر من زیر به زیر خاک بگیرم

به قانون محبت روز محشر

تو را بر خون خود قاتل بگیرم


B


نسیم عاشق پرورد جلگه های یار
نور خدایی یار یار، نور خدایی



هزار و یک شب رفته که در نقاب گل
نمینمایی یار یار، نمینمایی

تو اول راهی تو تمام راهی
پناهی مایی نی نی جهان پناهی


لباس پاک آبی ترانهء نه آبی
چی خوش لقایی یار یار چی خوش لقایی



الهی ای یار جانت نبینه آزار
وجود نازک یکدم نگرده بیمار


دل از تو تازه دلبر، تنم ز تو آباد
امید مایی یار یار امید مایی



-F


من بی مایه که باشم که خریدار تو باشم

حیف باشد که تو یار من و من یار تو باشم

 

خویشتن بر تو نبندم که من از خود نپسندم

که تو هرگز گل من باشی و من خار تو باشم

 

من چه شایسته آنم که تو را خوانم و دانم

مگرم هم تو ببخشی که سزاوار تو باشم


-F



-F


وقتی هوایت با دیگران است

با من نگاهت نامعربان است

وقتی دل تو با دیگران است نا مهربان است

گفتنی ها در اینه های چشمت اعیان است


بیا که بیکسو بیمارم ای گل

مبادا بیتو جان بسپارم ای گل

بشین پیشم که از درد جدای

برایت گفتنی ها دارم ای گل


مرا کشته نهانی دیدنایت

نهانی دیدن و خندیدنایت

دگر در کاکگی عیبی نداری

الله کم کرده گپ نشنیدنایت

 

C

C

E

F

G

A

A#

B

C-

D-

E-


دل از دست ربوده دو چشم سیاهی

 آهسته آهسته آهسته

فتاده بر جانم غم روزگاری

 آهسته آهسته آهسته

الاهی دلش را به من اشنا کن

ندارم به جز اشنای دیگر

به تیر جفایت شدم زارو بسمل

کشاند از جنونت به عشق نگاهت


-F


دل تنگم که میگـریه شبانه

فـرو میریزد اشکم دانه دانه

هوای سبز جنگلهـای وحشـی

مرا آنسـوی دریا میکشـانه


ابرهـا اگه بباره،ابرهـا اگه بباره

زمینه گل بکاره، زمینه گل بکاره

پرنده هـا بخـوانن سـرود سبزه زاره

پرنده هـا بخـوانن سـرود سبزه زاره


به چشـمـان تو که حـیران مـه میشـم

گهـی ابر و گهـی باران مــه میشـم

تو که قد میکشـی در پیش چشـمم

سـراپای تره قربان مـه میشـم


دعا کنم دوباره، دعا کنم دوباره

خدا ترا بیاره، خدا ترا بیاره

شب من از نگاهت شوه پر از سـتاره

شب من از نگاهت شوه پر از سـتاره



اگـر فصل بهـاران میرسـیدم

سـرود برگ و باران میشـنیدم

به مثل خـوشـه هـای سبز گندم

به پیش روی تو قد میکشـیدم


زمـانه هـر چه داره، زمـانه هـر چه داره

به یاد میسپاره، به یاد میسپاره

بیا که گل بکاریم زمین پر ز خاره



ابرهـا اگه بباره،ابرهـا اگه بباره

زمینه گل بکاره، زمینه گل بکاره

پرنده هـا بخـوانن سـرود سبزه زاره

پرنده هـا بخـوانن سـرود سبزه زاره

دعا کنم دوباره، دعا کنم دوباره

خدا ترا بیاره، خدا ترا بیاره

شب من از نگاهت شوه پر از سـتاره

شب من از نگاهت شوه پر از سـتاره

زمـانه هـر چه داره، زمـانه هـر چه داره

به یاد میسپاره، به یاد میسپاره

بیا که گل بکاریم زمین پر ز خاره

بیا که گل بکاریم زمین پر ز خاره


F


پس از این زاری نکن هوس یاری مکن تو ای ناکام دل دیوانه دل دیوانه به مزار سینه ام با غم دیرینه ام بخواب آرام دل دیوانه دل دیوانه چه بگویم با من ای دل چه ها کردی تو مرا با عشق او آشنا کردی پس از این زاری نکن هوس یاری مکن تو ای ناکام دل دیوانه دل دیوانه

با تو رفتم بی تو باز آمدم از سر کوی او دل دیوانه پنهان کردم در خاکستر غم آن همه آرزو دل دیوانه چه بگویم با من ای دل چه ها کردی تو مرا با عشق او آشنا کردی پس از این زاری نکن هوس یاری مکن تو ای ناکام دل دیوانه دل دیوانه

-F


شوخی پرواز من رنگ بهار ناز کیست؟

شوخی پرواز من رنگ بهار ناز کیست؟

چون پر طاووس خود را

چون پر طاووس خود را در چمن گم کرده ام

مرغ دل را هم از طوفان بلا گم کرده ام

من در این ویرانه منزل

من در این ویرانه منزل

گنج ها گم کرده ام

مرغ دل را هم از طوفان بلا گم کرده ام

از زبان دیگران درد دلم باید شنید

از زبان دیگران درد دلم باید شنید

کز ضعیفی ها چو نی راه

کز ضعیفی ها چو نی راه سخن گم کرده ام

مرغ دل را هم از طوفان بلا گم کرده ام

من در این ویرانه منزل

من در این ویرانه منزل

گنج ها گم کرده ام

مرغ دل را هم از طوفان بلا گم کرده ام


C

-B

C

D

E

F#

G

A

A#

B

C#-

D#-


درخت خاطراتم خشک و زرد است
غمی با جسم و جانم در نبرد است


ز مستی لبان سرخ لیلی...
دل مجنون من میخانه گرد است



طراتم


-F


عزیزم از تو من گپ ها شنیدم

چی گپ های تا و بالا شنیدم

نمیشه باورم اما شنیدم


خدا نخواسته باشه مرا نشناخته باشی

به همرای رقیبم ساخته باشی

مرا در دام غم انداخته باشی


بغیر از هوای تو یاد تو دلبرم
میل خواست ما چیست

بگو مهربان من جان من پیش تو
کم و کاست ما چیست



-F


تا تو رو دیدم یار تا تو رو دیدم
جامه دریدم یار تا تو رو دیدم
تا تو رو دیدم یار جامه دریدم

سخنای کم و زیاد ای پریزاد
از تو شنیدم یار تا تو رو دیدم


عاشق و زارت منم
مونس و یارت منم
صید شکارت منم
تا تو رو دیدم یار


از من جدایی مکن
نا آشنایی مکن
گل بی وفایی مکن
تا تو رو دیدم


ای پریزاد مرا
دادی بر باد چرا
نکردی شاد مرا
تا تو رو دیدم


D

D

F#

G

A

A#

C-

D-


سیمین بری گل پیکری آری

از ماه و گل زیباتری آری

همچون پری افسونگری آری

دیوانهٔ رویت منم

چه خواهی دگر ازمن

سرگشتهٔ کویت منم

نداری خبر از من

هرشب که مه درآسمان

گردد عیان دامن کشان

گویم به او راز نهان

که با من چه‌ها کردی

به جانم جفا کردی (۲)

هم جان و هم جانانه‌ای اما

در دلبری افسانه‌ای اما

اما ز من بیگانه‌ای اما

آزرده‌ام خواهی چرا

تو ای نو گل زیبا

افسرده‌ام خواهی چرا

تو ای آفت دلها

 

عاشق کشی شوخی فسون کاری


C

C

E

F

G

G#

A#

C-



A

-A#

C

C#

D#

F

G

G#

A

A#

C-

C#-

D#-



-F


من دل بکسی جر تو به آسان ندهم

چیزی که گران خریدم ارزان ندهم

صد جان بدهم در آرزوی دل خویش

وان دل که ترا خواست به صد جان ندهم

وان دل که ترا خواست به صد جان ندهم

حالا که بهارم نگذشته است بیا

حالا که خمارم نشکسته است بیا

حالا که خمارم نشکسته است بیا

هرکس به طریقی دل ما میشکند

بیگانه جدا دوست جدا میشکند

بیگانه اگر میشکند حرف نیست

از دوست بپرسید چرا میشکند؟

از دوست بپرسید چرا میشکند؟


F

D#

F

G

G#

A#

C-


فقط در دل یک آرمان است،
که یک شب در دمی مرگم
 رسی گویی که همچون تو
برایت گریه کردم من
بگویم من ز آه خود،
بگویم من ز مهجوری
چیسان بگذشت آن ای یار،
چیسان از درد این دوری
نگاه من برای تو،
بگریم از برای تو
تو دوری از کناری من،
نگنجـــد پس به جای تو

-F


دل من بی تو غرق تنهاییست

شب شده ماه من به خانه بیا

رفته از خاطرت خیالاتم

سوی این خسته عاشقانه بیا

 

بی تو بیمار بستر مرگم

ز ترحم به این بهانه بیا

 

وقتی آیی که زیر خاک شوم

از عم دوریت هلاک شوم

 

آه دلگیر ام و نمیایی

وای میمیرم و نمیآیی

 

بی تو ای دوست بینوا شده ام

تا که از شهر دل سفر کردی

مثل خورشید صبحگاه امید

از گذر گاه دل گذر کردی

 

بی تو بیمار بستر مرگم

ز ترحم به این بهانه بیا


-F



-F


از حال دلم خبر نداری
ای نور دو چشم دیده من
سویم تو چرا نظر نداری

رفتی و نگاه بما نکردی
درد دل ما دوا نکردی
ترسی تو هم از خدا نکردی
رحم به دو چشم ما نکردی

دایم دلم از غم تو خون است
بیماری دل ز حد فزون است
با هیچ زبان نمیتوان گفت
این غشق که نیست او این جنون است


-F


کس نشد پیدا که دربزمت مرا یاد آورد مشت خاکم را مگر بردرگهت باد آورد یک رفیق دست گیری در جهان پیدا نشد تا بپای قصرشیرین نعش فرهاد آورد مشت خاکم را مگر بردرگهت باد آورد مگر باد آورد کیست تا ازروی غمخواری درین دشت جنون بهر دست وپای من زنجیرفولاد آورد مشت خاکم را مگر بردرگهت باد آورد مگر باد آورد آرزوی مرغ دل زین شیوه حیرانم که چیست تیر خون آلود خود را نزد صیاد آورد

-F


دلیچیده است در دل گوشم صدای تو
در سینه میتپد دل من از برای تو

عشق من و تو رنگ گرفت از زبان شعر
شعری به من سرودی و من هم برای تو

کاندم ز بخت و طالع خود میزدی سخن
بوسیدم از وفا گل من دست و پای تو

رفتی و ترک کرده ی ای بیوفا مرا
کاخر بگو گناه من است یا خطایی تو


-F


خلوتی كو كه خیالات تو آنجا ببرم
دیده بربندم و دل را به تماشا ببرم


قصه ام را به كدام آیینه فریاد كنم
شهر خود را به سر راه كی آباد كنم
v بار این درد همان خوب كه تنها ببرم


جلوه شوخ بهارم كه ز رنگ افتاده
مشت امیدم و در سینه تنگ افتاده
آه اگر حسرت امروز به فردا ببرم


گوشه یی كو كه تسلیكده ی دل باشد
عاشقی را وطنی باشد و منزل باشد
كه به آن گوشه دل بی سر و بی پا ببرم


بهتر آنست كه برخیزم و بی هیچ صدا
دست تنهایی خود گیرم و تنها تنها
عشق را وسوسه انگیزم و خود را ببرم


-F


آخر به پای عشق تو دل پیر میشود هر چند طفل اشک زمینگیر میشود

تار نگه به سوزن مژگان چو میکشم هر بخیه یی به دل بزن چیر میشود

نقشی بزن بر آیینه ای دل همین دمم فردا مگو که سایه ای تصویر میشود


-F


به لب حرف و به دل فرياد دارم ليلي رخ تر و خاطري ناشاد دارم ليلي غم ويرانگري كرده به جانم ليلي به جاي سينه درد آباد دارم ليلي

 

گلي رويت بهارستان عاشق شميمي گيسوانت جان عاشق سخن هاي خوشي نوش آفرينت غزل هاي سر ديوان عاشق

 

سرت گير آمدم دختر چي خواهي شدم عاشق از اين بهتر چي خواهي تمام هستي ام يك شهردل بود

كه بخشيدم تو را ديگر چي خواهي

-F


گرچه رفتی از برم اما فراموشم مکن با غمت ای آشنا هرشب هم آغوشم مکن

 

همچو موج اشک از دریای چشمم پا مکش در پی خو چون حبابی خانه بر دوشم مکن

 

در دلم نقش هزاران عشق داغ مرده است بیش از این در سوگ عشق خود سیه پوشم مکن


-F


دل آدم میشـه چشـم هـمـه دنیا ره بخانه
دل آدم میشـه راز هـمـه دلهـا ره بدانه

دل آدم میشـه باور بکنه زندگی ره

دل آدم میشـه از خود همه غـمها ره برانه

دل آدم چقدر خـواهش بیجا میکنه
دل آدم به خدا آدمـه رسـوا میکنه

چه میشـد چشـم آدم تر نمیشـد
گل لبخند او پرپر نمیشـد
چه میشـد آدمـا خـوشبخت بودن
دیگه ای درد وغـم باور نمیشـد

چه میشـد زندگی پر از صفا بود
دل آدم ازین غـمـهـا رهـا بود
چه میشـد با تمـام مـهـربانی
دیگه دنیا به کام آدمـا بود


C-


روشنی چشمم
بی تو نتوانم یک شبی با خود
بودن و زیستن


عشق تو بر من
زجر ها دارد
وصل تو و اما
راز ها دارد


من به اعتبارت
گریه سر دادم
در ره وصلت
چشم براه بودم


قهر مکن بر من
ای دل آرامم
زود باز امشب
تو مرنجانم

تو امید من
تو پناه من
تو شکوه عشق
قصه هایی من


-F


ای دل،ای دل، دل دیوانه

در عشقش شدی افسانه

در دامش شدی زولانه

ای دل، ای دل

تو را از دور می بینم چه حاصل

به پهلویت نمی شینم چه حاصل

درخت حُسن تو گلزار کرده

از آن گلها نمی چینم چه حاصل

بیا که در بغل تنگت بگیرم

بلای کاکل چنگت بگیرم

مرا که سیصد و شصت بوسه دادی

بیا که از لب قندت بگیرم

سیه چشمک به دل بند تو باشد

بقای جان ز پیوند تو باشد

سفر کردم به گلشن های دنیا

ندیدم کس که مانند تو باشد

دل عاشق به پیغامی بسازد

خمار آلوده، با جامی بسازد

مرا کیفیت چشم تو کافیست

قناعت کرده با دا می سازد

دلی دارم دل دیوانه دارم

غم بسیار و از جانانه دارم

برای آن که از غم ها گریزم

به دستم تا سحر پیمانه دارم


-F


فدای چشم نمناکت شوم یار

جگر خونی چرا خاکت شوم یار

نمیکشم نمیکشم دگر جفای ترا

ندیده ام ندیده ام مهر و وفای ترا



شب تاریک آمد خوابم نیامد

نشستم تا سحر خوابم نیامد

نشستم تا دمی صبح قیامت

قیامت آمد و یارم نیامد



نمیدانم رقیبم میشی یا نی

تنها هستم حبیبم میشی یا نی

به عشقت مبتلا گردیده ام من

مریض هستم طبیبم میشی یا نی


-F


اي دل جهان به کام تو شد شد نشد نشد

دولت اگر غلام تو شد شد نشد نشد

اين دختر زمانه که هر دم به دامني ست

يکدم اگر به کام تو شد شد نشد نشد

اين سکه ي بزرگي و اقبال و سروري

يک روزهم به نام تو شد شد نشد نشد

چون کار روزگار به تقدير يا قضاست

تقدير بر مرام تو شد شد نشد نشد

روز ازل چو قسمت هر چيز کرده اند

عيشي اگر سهام تو شد شد نشد نشد

چون بايد عاقبت بنهي خانه را به غير

آباده کاخ و بام تو شد شد نشد نشد

زان مي که تر کنند دماغي به روز غم

يک قطره گر به جام تو شد شد نشد نشد

دامي به شاهراه مرادي بگستران

اين صيد اگر به دام تو شد شد نشد نشد

يک دم غنيمت است بنوشان و مي بنوش

صبح اميد شام تو شد شد نشد نشد

در درگه ملک چو غلامان بزي حکيم

بر حضرتش مقام تو شد شد نشد نشد


-F



-F


شبی از سوز دل گفتم قلم را بیا تحریر غم دلم را قلم گفتا برو دیوانه عاشق ندارم طاقط این کوهی غم را


-F


ترک آرزو کردم رنج هستی آسان شد سوخت پرفشانی ها این قفس گلستان شد

 

برصفای دل زاهد اینقدر چه مینازی هر چه آیینه کردی باب خود فروشان شد

 

عشق شکوه آلوده تاج دل فسرد امروز سیل میرود نومید خانه ی که ویران شد

 

عالم از جنون من کرد دست همواری سیل گریه سردادم کوه دشت دامان شد


-F


به خدا که از غم عشقت نگریزم نگریزم

وگر از من طلبی جان نستیزم نستیزم  

ز جلال تو جلیلم ز دلال تو دلیلم

که من از نسل خلیلم که در این آتش تیزم    

سحرم روی چو ماهت شب من زلف سیاهت

به خدا بی‌رخ و زلفت نه بخفتم نه بخیزم

به خدا که از غم عشقت نگریزم نگریزم

وگر از من طلبی جان نستیزم نستیزم

-F


سبزینه رنگ آمده مهمان می
آتشکی میزنی در جانمی
سر به قدمهای خوشت مینهم
هر نفسم میشوی مهمانمی



دو چشم یارکم مثل ستاره
خبر از حال زارم کس نداره
گریان کرده شب و روز کور گشتم
از این ملک میبرند یارک ماره



الا دختر تو زیبای زمینی
خوشا آنکس که با او هم نشینی
اگر چی نیست آواز تو متبوع
به از لیلا به از نوش آفرینی

 

قد باریک نیم داری رفیق جان
تو از کی ترس و بیم داری رفیق جان
مه قربان قدم های تو دلبر
محبت از قدیم داری رفیق جان

 


G


من مست بهار حسنت
ای آهوی صحرای
چرا پیشم نمی آیی



 

من امشب بخود حیرانم
میدانم نمیدانم
دلبسته کجا آیا
حیران و پریشانم

من عشق تو دارم در سر
ای آهوی صحرای
چرا پیشم نمی آئی



 

می نوشی نمیکردم من
نوشیدم می حسنت
تومی نوش من کردی
بیشتر تودل آرای

من فکر تو دارم در سر
ای آهوی صحرای
چرا پیشم نمی آئی


-F


با نگاهِ خود تباهم کرده ای همنیشین با اشک و اهم کرده ای

 

گفتی روزی میشوم مهمانِ تو ای سیاه چشمان سرم قربانِ تو

شده عمری چشم برهم کرده ای

 

عشقِ تو باشد به تار و پودِ من

ای فدایت هستی، من بودِ من بی‌ سبب غرقِ گناهم کرده ای


-F


اين غم بی حيا مرا باز رها نمی کند

از من و ناله های من هيچ حيا نمی کند


گشته ز ناله نای من خوشتر از گلوی نی

ناله اثر نمی دهد نای نوا نمی کند


رفته و ميرود هنوز هر کی به هر کجا بود
تکيه به زندگی مکن عمر وفا نمی کند

گفت همنی آه ترا گريه ز چيست گفتمش گريه ز چيست گفتمش

آنچه که اشک می کند آب بقا نمی کند


-F


دست از طلب ندارم تا کام من بر آيد يا جان رسد به جانان يا جان ز تن بر آيد

 

از حسرت دهانش آمد به تنگ جانم خود کام تنگ دستان کی زان دهن بر آيد

بگشای تُربتم را بعد از وفات بنگر کز آتش درونم دود از کفن بر آيد


-F


شب است و باز دل من بهانه میگیرد
غمی غریب دلم را نشانه میگیرد


هوای دیدن تو ای تولد خورشید
تمام هستی من را شبانه میگیرد



بسیط خاطر من وقف یاد های تو باد
که از حضور تو چشمم ترانه میگیرد



فضای آبی بودن زنام تو لبریز
زتو درخت امیدم جوانه میگیرد



اسیر چشم تو هستم فضای بودن من!
بیا که بی تو دلم از زمانه میگیرد


-F


برگرد که ازکردت پشیمان میشی آخیر
مهتاج به عشقی منی حیران میشی آخیر
پشیمان میشی آخیر



از عشق بپرهیز
نگفتم به تو صد بار
با درد و غمش دستو گریبان میشی آخیر
پشیمان میشی آخیر



از دیده من ایستم آیی
هرجا روی بازیچه طفلان میشی آخیر
پشیمان میشی آخیر



پیمانی وفارا مشکن
رای خدانیست
چون ساسله مو پریشان میشی آخیر
پشیمان میشی آخیر


-F


الا ای پیک گل رخسار کابل الا ای کابلی رفتار کابل سلام ما ببر هر صبحگاهی به دور افتادگان شهر کابل

 

دلم بسیار تنگ است مسافر دارم اخر مده آزارم آخر به همرایم به جنگ است مسافر دارم آخر مده آزارم آخر

 

دلم با غم تفاهم کرده ای دوست هوای شهر و مردم کرده ای دوست از آن روزی که تو آواره گشتی لبانم خنده را گم کره ای دوست

 

بیابان لاله زد صحرا چمن کرد زمین سبزینه های تر به تن کرد نسیم صبح در خون میکشد تن مگر آواره یی یاد وطن کرد

 


-F


لیلا، لیلا !

ماایم عاشق وشیدا



غم جهان بیان کند

دوچشم اشکریزتو

 مکن بمان که لب‌نهم

به زلف مشکبیز تو


شکستی کشتی دلم

به بحراشک از چه رو


!مرابسوی توکشد،       لبان بوسه خیزتو




تو خوشنما و دلبری

مثال ماه و مشتری


دل هزار سنگدل،.   به عشوه ای تو میبری !

 

مکن که گریه میبرد     جوانی او طراوتم



خیال کن که عشق من

 مجاز بودو سرسری


-F



-F



G#

F

G

G#

A#

C-

C#-



-F



-F


در خاطرم هوای تو استو تو نیستی‌‌‍

در کوچه انتظار تو استو تو نیستی

بیتو چی میکشد دل من از خدا بپورس

غمهای بیشمار تو استو تو نیستی

با هرکسی جفای تورا قصه میکنم

هرگوشه یادگار تو استو تو نیستی


C

C

D

D#

E

F

G

G#

A

B

C-


باد بهار آمد و آورد بوی تو

 شد تازه باز در دل من آرزوی تو



 چون غنچه ای که باز شود در سپیده دم

 گردد شکفته این دل خونین به روی تو



 تا پاکتر به روی تو افتد نگاه من

 خود را به اشک شوید و آید به سوی تو



دانی چه شد نصیب من از نو بهار عشق؟

 گلهای حسرتی که فشاندم به کوی تو



 در آرزوی آنکه چو گل در برت کشم

 هر صبح چون نسیم دویدم به کوی تو



 ای دل عزیز دار که داروی زندگی است

 آن می که دست عشق کند در سبوی تو


-F


آمد نفس صبح و سلامت نرسانيد

بوی تو بياورد و پيامت نرسانيد

يا تو به دم صبح سلامی نسپردی

يا صبحدم از رشک سلامت نرسانيد

من نامه نوشتم به کبوتر بسپردم

چه سود که بختم سوی بامت نرسانيد

بر باد سپردم دل و جان تا به تو آرد

زين هر دو ندانم که کدامش نرسانيد


C

-A#

C

C#

D#

F

G

G#

A#

C-

C#-


غزل چشم تو امشب همه جا میبارد

باز امشب به سرم لطف خدا میبارد

آسمان دلم از آبی عشق تو پر است

گل خورشید تو در آینه ها میبارد

باز در سوز من آهنگ نگاهت جاریست

از می عشق عجب بی سر و پا میبارد


-F


سلسله موی دوست، حلقهٔ دام بلاست

حلقه دام بلاست …

سلسله موی دوست، حلقهٔ دام بلاست

حلقه دام بلاست …

هر که در این حلقه نیست

هر که در این حلقه نیست فارغ از این ماجراست

فارغ از این ماجراست …

دلشدهٔ پای بند، گردن جان در کمند

دلشدهٔ پای بند، گردن جان در کمند

زهره گفتار نِه …

زهره گفتار نِه، کاین چه سبب وان چراست

کاین چه سبب وان چراست …

گر بزنندم به تیغ …

گر بزنندم به تیغ، در نظرش بی‌دریغ

دیدن او یک نظر …

دیدن او یک نظر، صد چو منش خونبهاست

صد چو منش خونبهاست …

دانلود آهنگ سلسله مو محمدرضا شجریان

گر برود جان ما …

گر برود جان ما در طلب وصل دوست

در طلب وصل دوست…

حیف نباشد، که دوست …

حیف نباشد، که دوست دوست تر از جان ماست

دوست تر از جان ماست …

گر بنوازی به لطف …

گر بنوازی به لطف، ور بگدازی به قهر

حکم تو بر من روان …

حکم تو بر من روان، زجر تو بر من رواست

زجر تو بر من رواست

سلسله موی دوست …

سلسله موی دوست، حلقهٔ دام بلاست

سلسله موی دوست، حلقهٔ دام بلاست

حلقه دام بلاست …

سلسله موی دوست، حلقهٔ دام بلاست

حلقه دام بلاست …

هر که در این حلقه نیست

هر که در این حلقه نیست فارغ از این ماجراست

فارغ از این ماجراست …

دانلود تصنیف سلسله مو محمدرضا شجریان


-F


بمقابل دو چشمم چه چشم سیاه نشسته

به کمین زلف لیلی همه جا بجا نشسته

کف دست نازنینش به حنا چه زیب دارد

که به لوح نقرهً خام ورق طلا نشسته

چه شود که گر سر خود سر زانویم گذاری

تو به خواب ناز باشی من بی نوا نشسته


-F


یک لحظه بیا سویم

ای دختر صحرایی

دیوانه مرا بنما

با جلوه لیلایی

تا چند گریزانی

از دیده تو پنهانی

از وعده پشیمانی

یکدم به گلستان شو تا باغه بیارایی

یک لحظه بیا سویم

ای دختر صحرایی

با جلوه لیلایی


A#

E

F

G

G#

A

A#

C-

C#-


کاش چون پاییز بودم

کاش چون پاییز خاموش و ملال انگیز بودم

کاش چون پاییز خاموش و ملال انگیز بودم

کاش چون پاییز بودم

کاش چون پاییز خاموش و ملال انگیز بودم

کاش چون پاییز خاموش و ملال انگیز بودم

کاش چون پاییز بودم

برگهای آرزوهایم یکایک زرد میشد

زرد میشد، زرد میشد

سینه ام با آفتاب دیدگانت زرد میشد

زرد میشد، زرد میشد

سینه ام با آفتاب دیدگانت زرد میشد

زرد میشد، زرد میشد

کاش چون پاییز بودم

کاش چون پاییز خاموش و ملال انگیز بودم

کاش چون پاییز خاموش و ملال انگیز بودم

کاش چون پاییز بودم

ناگهان طوفان اندوهی به جانم چنگ میزد

چنگ میزد، چنگ میزد

اشکهایم همچو باران دامنم را رنگ می زد

رنگ می زد، رنگ می زد

اشکهایم همچو باران دامنم را رنگ می زد

رنگ می زد، رنگ می زد

کاش چون پاییز بودم

کاش چون پاییز خاموش و ملال انگیز بودم

کاش چون پاییز خاموش و ملال انگیز بودم

کاش چون پاییز بودم


-F


اگر شراب دهد پیر می فروش مرا

درین بهار نبینی دیگر به هوش مرا

 

تو ای حریف مپندار آنقدر خامم

به هفت دیگ خود افلاک داده جوش مرا

 

گلم به صحن چمن جلوۀ دگر دارم

چه می برید به دوکان گلفروش مرا

 

چه خوش ترانه ای سر کرده ام درین گلشن

خدا کند که نسازد فلک خموش مرا

 


G


به عزم توبه سحر گفتم استخاره کنم

بهار توبه شکن می‌رسد چه چاره کنم

سخن درست بگویم نمی‌توانم دید

که می خورند حریفان و من نظاره کنم

چو غنچه با لب خندان به یاد مجلس شاه

پیاله گیرم و از شوق جامه پاره کنم

به دور لاله دماغ مرا علاج کنید

گر از میانه بزم طرب کناره کنم

ز روی دوست مرا چون گل مراد شکفت

حواله سر دشمن به سنگ خاره کنم

گدای میکده‌ام لیک وقت مستی بین

که ناز بر فلک و حکم بر ستاره کنم

مرا که نیست ره و رسم لقمه پرهیزی

چرا ملامت رند شرابخواره کنم

به تخت گل بنشانم بتی چو سلطانی

ز سنبل و سمنش ساز طوق و یاره کنم

ز باده خوردن پنهان ملول شد حافظ

به بانگ بربط و نی رازش آشکاره کنم


-F


به تار مویت زولانه شوم

به شمع رویت پروانه شوم

به هر ادایت دیوانه شوم

که نازنینی



چو آفتابی در شام و شبم

تو شعرنابی دایم به لبم

تو چون ربابی وقت طربم

تو چون ربابی



خروش عشق و دنیای منی

به نیمه شب ها رویایی منی

به هر کجایی پیدای منی

به هر کجایی


-F


 

بیا جان و بیا جانانهء من
بیا شمع و بیا پروانهء من
بیا لیلی که مردم از غم تو
تسلای دل دیوانهء من


بیا یار جان که با هم یار باشیم
میان پرده ء انار باشیم
میان پرده ء انار شیرین
یکی خواب و دیگر بیدار باشیم


غمت از قلب ناشادم نمیره
به گوشکها فریادم نمیره
بخوابم تا میان خانه خود
سلام گرمت از یادم نمیرم


ای نازنینم، ای نازنینم
به پیشت کمتر از خاک زمینم


الله یار جان تو کفتر باش مه باشه
مه میرم شهر کابل از تو باشه
خدا داند ببینیم یا نبینیم
خدا جانم نگهدار تو باشه


مه قربانت شوم یار همیشه
دلم از پیشکت کنده نمیشه
شما خو مردم دانسته استید
علاج کارکم آخر چه میشه


بهاران میشگوفد در نگاهت
ای پر از گل گشته جان من براهت
به بام آرزویم لانه کرده
آی پرستوهای چشمان سیاهت


ای نامم به نامت، نامم به نامت
توئی صیاد من ام آهوی دامت

 

به آسمان میرود این ابر تیره

مسافر میشود این نور دیده

مسافر میشوی زود تر بیایی

که دستمال پرشده ازآب دیده

به تن کردی گلم رخت سیاه را

کنم تعریف یار خوش نما را

به دنیا گر مه غمخواری ندارم

بگیرم دامن شیر خدا را

مه قربانت شوم سبزینه ای من

پر طاوس شوی بر سینه ای من

پر طاوس شوی عیبی نداری

سیاه سرمه شوی بر دیده ای من

به دستت جام آب باشد گل من

جمالت ماه نو باشد گل من

همان صاتی که از خانه برایی

دلم پیشت گرو باشد گل من

به زیر نور ماهتاب باشی یاری جانی

خماریت پی ناب باشی یاری جانی

به درگاهی وفا و مهربانی

دعا دارم که کامیاب باشی یاری جانی

الا یار از تو دستوردار نمیشم

قصم خوردم به هیچکس یار نمیشم

به شرط آن که تنها یارم باشی

به هیچ وجه ز تو بیزار نمیشم

چطور سختی کرده دردت به جانم

عجب درد است به کس گفته نتانم

دلم چون دود غم گشته عزیزم

بسوخت و پوده کرده استخوانم

ای واه خدایم، ای واه خدایم

دل دلبر نمیسوزه برایم

ای واه خدایم، ای واه خدایم

دل دلبر نمیسوزه برایم


-F


دو زلفانت بود تار ربابم

چه میخواهی از این حال خرابم

تو که با ما سر یاری نداری

چرا هر نیمه شب آیی به خوابم



بتا در قصد آزارم چرایی

گلم گر نیستی خارم چرایی

تو که باری ز دوشم بر نداری

همیشه بار سر بارم چرایی



به سودای تو سودا میره از یاد

به دیدارت تمنا میره از یاد

به پیشت آنقدر دست پاچه میشم

که قانون تماشا میره از یاد


-F


الله جان من و جانانه ای من

نباشد بی غمت غمخانی من

الهی تا ابد لبریز باده

ز عشقت ساغر و پیمانهء من

دل من روی بربادی نبیند

حدیث عشق باد افسانهء من

ز من تا آن صنم شد رنج خاطر

شکست افتاد در بتخانهء من

چی سان گردم به دوری کاکلت یار

تکید از عشق تو بال و پر من

ز بس دیدم خلاف وعده از تو

قصم های تو ناید باور من


-F


ای رشک گلها، دادی فريبم

ای وای و ای وا، دادی فريبم

عمريست خواهم يک بوسه زان لب

امروز و فردا، دادی فريبم

گفتم که نامت ديگر نگيرم

کردی دل آسا، دادی فريبم

گفتی به عشقت، بی پا و سر من

ديدم سراپا، دادی فريبم


-F


مرا عاشق تو كردي اي نگارم

دل ام را برده ي و دل بيقرارم

همه غم هاي عاشقان دنيا

بدست من سپردي روزگارم


مقبوله مقبوله موهايش

افتاده تا شانه هايش

مفتونه مفتونه چشم هايش

چشم هاي سرمه سايش


نازنينم برقص برقص برقص برقص

زحرف كس نترس نترس نترس نترس

نترس از طعنه اي هرخارو هرخس

نترس از طعنه اي هرخارو هرخس


چرا از عاشقي خبر ناري

چرا از عاشقي خبر ناري

به عشق من دگرباور نداري

به عشق من دگرباور نداري

منم دلخسته وآشفته تنها

بدان كه غيرمن دلبر نداري


نازنينم برقص برقص برقص برقص

زحرف كس نترس نترس نترس نترس

نترس از طعنه اي هرخارو هرخس ر

نترس از طعنه اي هرخارو هرخس


-F


قد و‌ بالا ره ببین

قامد رسا ره ببین

این خوش نما ره ببین

جوانمرگی مرا کرده دیوانه

مرواری دانه دانه

جوانمرگی مرا کرده دیوانه

ای کاکل میشورانه

مرواری دانه دانه

نویسم نامه ای از بی نوائی

مرواری دانه دانه

ببندم بر پر مرغ هوائی

مرواری دانه دانه

ببر مرغک به دست دلبرم ده

مرواری دانه دانه

بگو صد داد و بیداد از جدائی

مرواری دانه دانه

این دخترکه ببین

لب شکرکه ببین

کمرکه ببین

جوانمرگی مرا کرده دیوانه

مرواری دانه دانه

جوانمرگی مرا کرده دیوانه

ای کاکل میشورانه

مرواری دانه دانه

کجا میری که همرایت شوم یار

مرواری دانه دانه

دو کفش جسته بر پایت شوم یار

مرواری دانه دانه

تو عروس شو من شاهت شوم یار

مرواری دانه دانه

قد و‌ بالا ره ببین

قامد رسا ره ببین

این خوش نما ره ببین

جوانمرگی مرا کرده دیوانه

مرواری دانه دانه

جوانمرگی مرا کرده دیوانه

مرواری دانه دانه


G#


پیمانه لب بده او خمارم کن

با تیر نگاه چو آهو شکارم کن

گر باخته ای دلت بجای دیگریست

فرمان بده روانه دارم کن

زما د رنځ و غم علاج لتا سره دی

او د لیلی سره دی

زما د ارمانو حساب لتا سره دی

او د اشنا سره دی

ګراني د نوي ژوند نوې احساس رکه

دنیا فانی ده

د پاکی میني لاس ښه په اخلاص راکه

دنیا فانی ده


-F


ای ماه عالم سوز من عزیزم جان جان

از ما گناه چی دیده ای

 

رنجیده ای رنجیده ای عزیزم جان جان

از ما گناه چی دیده ای

 

 

بیا که بریم چمن چمن وای وای

تو گل بچین من یاسمن

 

 

تو گل بچین بتی به من عزیزم جان جان

از ما گناه چی دیده ای

 

 

امشب ترا مهمان کنم وای وای

جایت سر چشمان کنم

جان و دله قربان کنم عزیزم جان جان

از ما گناه چی دیده ای

 

عاشق زار تو منم وای وای

از جان وفادار تو ام

تا زنده ام یار تو ام عزیزم جان جان

از ما گناه چی دیده ای


-F


دور آستین چی فیته دار است

بالا پایین چی مهره دار است

چشم مست تو سرمه دار است

بل بلد تو بی قرار است

چشم مست تو سرمه دار است

بل بلد تو بی قرار است

دور آستین چی فیته دار است

بالا پایین چی مهره دار است

چشم مست تو سرمه دار است

بل بلد تو بی قرار است

چشم مست تو سرمه دار است

بل بلد تو بی قرار است

دور آستین چی فیته دار است

بالا پایین چی مهره دار است

چشم مست تو سرمه دار است

بل بلد تو بی قرار است

چشم مست تو سرمه دار است

بل بلد تو بی قرار است

رخ زیبای ترا دیدم، چشم شهلای ترا دیدم

رخ زیبای ترا دیدم، چشم شهلای ترا دیدم

شب ز بیتابی دیدارت، تا سحر خواب ترا دیدم

شب ز بیتابی دیدارت، تا سحر خواب ترا دیدم

دور آستین چی فیته دار است

بالا پایین چی مهره دار است

چشم مست تو سرمه دار است

بلبلد تو بی قرار است

چشم مست تو سرمه دار است

بل بلد تو بی قرار است

گر تو در سینه نهان باشی، جوره جان راحت جان باشی

گر تو در سینه نهان باشی، جوره جان راحت جان باشی

به خدا نزر سخی میتم، که تو هم جان و جهان باشی

به خدا نزر سخی میتم، که تو هم جان و جهان باشی

دور آستین چی فیته دار است

بالا پایین چی مهره دار است

چشم مست تو سرمه دار است

بل بلد تو بی قرار است

چشم مست تو سرمه دار است

بل بلد تو بی قرار است

دور آستین چی فیته دار است

بالا پایین چی مهره دار است

چشم مست تو سرمه دار است

بل بلد تو بی قرار است

چشم مست تو سرمه دار است

بل بلد تو بی قرار است

چشم مست تو سرمه دار است

بل بلد تو بی قرار است

بل بلد تو بی قرار است


-F


آمدی چون هدیه ای خدا چون روشنی ماه

در زندگی تنها، با تو هیچ غمی نیست مرا

بی تو ام آهنگ و آوازی بی صدا

هرگز ترا به کس نیمدهم ای عشق ای آشنا

من کاملم با مهر تو، تو هستی هدیه ای از خدا

 

جای روشنی آفتاب صبح روی ترا به بر کنم

جای الماس شب های تار با مشک زلف تو سحر کنم

جای ستاره های آسمان به چشم زیبای تو نظر کنم

هرگز ترا به کس نیمدهم ای عشق ای آشنا

من کاملم با مهر تو، تو هستی هدیه ای از خدا

 

تو استی هم غم و هم شادی ام

عشق تو قید و هم آزادی ام

میتراوی تو در نهان من

لبریز مهر تو عیان من

دوست دارم ترا بی همتا

هرگز نخواهم شوی از من جدا

 

آمدی چون هدیه ای خدا چون روشنی ماه

در زندگیی تنها، با تو هیچ غمی نیست مرا

بی تو ام آهنگ و آوازی بی صدا

هرگز ترا به کس نیمدهم ای عشق ای آشنا

من کاملم با مهر تو، تو هستی هدیه ای از خدا


C#

C

C#

D#

F

F#

G#

A#

C-

C#-

D#-

F-


شرار عشق تو از سینه ام زبانه کشد

مرا به سوی تو این سوز جاودانه کشد

چه آتشیست درین سینه ای خدا که مرا

زخانه کرمت تا شرابخانه کشد

شرار عشق تو از سینه ام زبانه کشد

مرا به سوی تو این سوز جاودانه کشد

هزار توبه نمودم ولی این دل مست

مرا به خانه ساقی به صد بهانه کشد

شرار عشق تو از سینه ام زبانه کشد

مرا به سوی تو این سوز جاودانه کشد


A


مدتی شد

 که ز دیدار تو ای جان دورم

 

    خار خشکم که

 ز باران بهاران دورم

 

جام بشکسته ام و از بوسهً ناکامم

گرد اندوه ام و از دامن جانان دورم

 

خضر راه من آواره شو ای عشق که من

میروم راه و ز پایان بیابان دورم


E

D

E

F

G#

A

B

C-


ای سرود واپسينم، جز تو پناهی ندارم

ای آرزوی آخرين، جز تو آغوشی ندارم

آتش عشق تو همچون، ميکشد مرا چو مجنون

در آغوش ات پناه من، در نگاهت اميد من

ستاره عشق من مرد، اميد هستی من رفت

ای ناله ی شبهای من، ای يار بی همتای من


-F


اگر آهی کشم ، صحرا بسوزم

جهان را ، جمله سر تا پا ، بسوزم

بسوزم عالَمَت ، کارم نَسازی

چه فرمایی ، بسازم یا بسوزم

او خدا جان دلم تنگ است

دلم یارم از سنگ است

به کوه یار بنگر یک جهان دل‌

فتاده از زمین تا آسمان دل‌

سرت گردم به این کم التفاطی

چرا بسیار می‌‌خواهد تو را دل‌

او خدا جان دلم تنگ است

دلم یارم از سنگ است

نگارا کاسه چشمم سر آید

میان هر دو دیده جای پایت

از آن ترسم که غافل پا بمانی

نشیند خار مژگانم به پایت

او خدا جان دلم تنگ است

دلم یارم از سنگ است

دهانت قند و شکر میفروشد

لبانت لعل و جوهر میفروشد

به دوکانداری چشمت بنازم

که تیغ و تیر و خنجر میفروشد

او خدا جان دلم تنگ است

دلم یارم از سنگ است

سر سرگشته ام سامان ندارد

دل خون گشته ام درمان ندارد

به کافر مذهبی دل بسته دیرم

که در هر مذهبی ایمان ندارد

او خدا جان دلم تنگ است

دلم یارم از سنگ است

نه من کفر و نه ایمان می پرستم

محبت هر چه گفت آن می پرستم

غزالان را به یاد چشم مستت

بیابان در بیابان می پرستم

او خدا جان دلم تنگ است

دلم یارم از سنگ است

به گورستان گذر کردم صبایی

شنیدم ناله و افغان و آهی

شنیدم کله‌ای با خاک می‌‌گفت

که این دنیان نمی‌ ارزه به کاهی

او خدا جان دلم تنگ است

دلم یارم از سنگ است


-F


هرگز از یاد من آن سرو خرامان نرود

هرگز هم مهر تو از لوح دل و جان نرود

آن چنان مهر تو اندر دل و جان جای گرفت

که گرم سر برود مهر تو از جان نرود

گر رود از پی خوبان دل می معذور است

درد دارد، چی کند کز پی درمان نرود

در ازل بست دل من با سر زلفت پيوند

به جفاىِ فلك و غصه ای دوران نرود


-F


به جفای تو من وفا کردم

دادی دشنام و من دعا کردم

به جفای تو من وفا کردم

دادی دشنام و من دعا کردم

هر چه فرموده یی به جاکردم

چی بگویم که من چیها کردم

تو ندانی خدا خو میدانه

تو ندانی خدا خو میدانه

به جفای تو من وفا کردم

خاک راهی تو تاج سر کردم

خاک راهی تو تاج سر کردم

کوچه ات را زگریه تر کردم

کعبه گفته تورا نظر کردم

چی بگویم که چه سپر کردم

تو ندانی خدا خو میدانه

تو ندانی خدا خو میدانه

به جفای تو من وفا کردم

من مریضم که نالشی دارم

همچو ماهی تپایشی دارم

در جگرم رنج و کایشی دارم

شب و روز ام ستایشی دارم

تو ندانی خدا خو میدانه

تو ندانی خدا خو میدانه

به جفای تو من وفا کردم

دادی دشنام و من دعا کردم

به جفای تو من وفا کردم

دادی دشنام و من دعا کردم

هر چه فرموده یی به جاکردم

چی بگویم که من چیها کردم

تو ندانی خدا خو میدانه

تو ندانی خدا خو میدانه

به جفای تو من وفا کردم


-F


داری خبر که از دل و جان می پرستمت

مانند بت پرست بتان می پرستمت

دنيا و دين من همه برباد دادۀ

باشی اگرچه دشمن جان می پرستمت

شد سالها که دامن نازت گرفته ام

در موسم بهار و خزان می پرستمت

جای پرستش تو مشخص نکرده ام

در کعبه و به دير مغان می پرستمت


-F


هر شب از سينه من تير بلا می گذرد

تو چه دانی که برين سينه چها می گذرد؟

 

دل، اگر سنگ بود طاقت آتش نبود

آنچه از غمزه او بر دل ما میگزره

 

عاشقان را همه عمر از پی نظاره تو

شب به زاری و سحرگه به دعا می گذرد


C

C

C#

E

F

G

G#

A#

C-

C#-


چرا چرا به بدی یاد میکنی نامم

چرا چرا به بدی یاد میکنی نامم

نه من مقمر و نی رند و نی می آشامم

نه من مقمر و نی رند و نی می آشامم

چرا چرا

چرا چرا به بدی یاد میکنی نامم

نه من مقمر و نی رند و نی می آشامم

نه من مقمر و نی رند و نی می آشامم

چرا چرا

گداز عشق كشيد از سرم هوا و هوس

گداز عشق كشيد از سرم هوا و هوس

هزار شکر نمایم که پخته شد خامم

هزار شکر نمایم که پخته شد خامم

نه من مقمر و نی رند و نی می آشامم

نه من مقمر و نی رند و نی می آشامم

چرا چرا

بشهر عشق سر چارسوی رسوایی

بشهر عشق سر چارسوی رسوایی

به رنگ رنگ محبت نمود لیلامم

به رنگ رنگ محبت نمود لیلامم

نه من مقمر و نی رند و نی می آشامم

نه من مقمر و نی رند و نی می آشامم

چرا چرا

چرا چرا به بدی یاد میکنی نامم

نه من مقمر و نی رند و نی می آشامم

نه من مقمر و نی رند و نی می آشامم

چرا چرا


-F


همسر سرو قدت نی در نيستان نشکند

ساغر عمرت ز گردشهای دوران نشکند

نسبت هر گل که با رخسار زيبايت رسد

تا قيامت رنگ آن گل در گلستان نشکند

لاله رويم را هوای سير گلشن در سر است

ای صبا هُشکن که آن زلف پريشان نشکند

از جفا و جورشان خيلی کمايی ديده ام

تا ابد بازار ناز نازنينان نشکند

گرمی بازار اين شيرين لبان از حد گذشت

رفته رفته قيمت لعل بدخشان نشکند

مختلف افتاده از بس رسم و اوضاع زمان

نيست منظور نظر هر کس که پيمان نشکند

کام دل حاصل نمودن از فلک آسان مگير

کی دهد حلوا به کس تا يک دو دندان نشکند

در ميان لای و گل خير است اگر نانم فتاد

بوتل تيلم درين شام غريبان نشکند

زين سر ره عشقری کی می رود جای دگر

تا سر خود زير پای خوبرويان نشکند


-F


غنیمت دان و می نوش در گلستان

که گل تا هفته دیگر نباشد

مغرور مشو که خوانی ورقی

زان روز حذر کن که ورق برگردد

دنیاست خوب نیا لیکن وفا ندارد

دارد چو بیوفایی یک آشنا ندارد

اهل دنیا عاشق جاهند از بی‌دانشی

آتش سوزان به چشم‌کودک نادان زر است

زین چمن برگ گلی نیست نگرداند رنگ

با خبر باش که امروز تو فردا دارد

می نوش زمین بسکه فرو برده شهان را

نادر بود آن گور که بهرام ندارد

هرچیز در شکستن اواز می برآرد

اما شکست دلها هرگز صدا ندارد

خون گریه میکند در و دیوار روزگار

آیا که کدامین دل نازک شکسته است

دل چو شیشهء من نازک است و میترسم

خدا کند به تو سنگین دل آشنا نشود

این حرف را به تکرار از هر کسی شنیدم

ظالم بروی دنیا ترس از خدا ندارد

دیدی که خون ناحق پروانه شمع را

فرصت چنان نداد که شب را سحر کند

فرش من بوریا و فرش توانگر قالین

شیر قالین دگر و شیر نیستان دگر است


-F


گریه مـیکنم بخـدا، گریـه میکنـم

گریه مـیکنم بخـدا، گریـه میکنـم

شب ها به یاد روی تو من گریه میــکنـم

شب ها به یاد روی تو من گریه میــکنـم

بر گل چو بنگرم به چمن ســرو ناز من

بر گل چو بنگرم به چمن ســرو ناز من

بر یاد رنگ و بوی تو من گـریه میکــنم

بر یاد رنگ و بوی تو من گـریه میکــنم

گریه مـیکنم بخـدا، گریـه میکنـم

شب ها به یاد روی تو من گریه میــکنـم

شب ها به یاد روی تو من گریه میــکنـم

شبها توئی به خواب خوش و تا به صبح دم

شبها توئی به خواب خوش و تا به صبح دم

دیوانه وار به کوی تو من گـریه میکنم

دیوانه وار به کوی تو من گـریه میکنم

گریه مـیکنم بخـدا، گریـه میکنـم

گریه مـیکنم بخـدا، گریـه میکنـم

شب ها به یاد روی تو من گریه میــکنـم

شب ها به یاد روی تو من گریه میــکنـم


-F


ای شاخ گل که در پی گل چيده بانی ام

اين نيست مزد رنج من و باغبانی ام



پروردم ات بناز که بنشينم ات بپای

آخرا چرا بخاک سيه می نشانی ام



با صد هزار زخم زبان زنده ام هنوز

گردون گمان نداشت به اين سخت جانی ام



ای ليلی عزيز که ثانی نديدمت

باز آ که در فراق تو مجنون ثانی ام


E

E

F

G

A


تا به جفایت خوشم، ترک جفا کرده‌یی

این روش تازه را، تازه بنا کرده‌یی

راه نجات مرا از همه سو بسته‌یی

قطع امید مرا از همه‌جا کرده‌یی

دوش ز دست رقیب ساغر می خورده‌یی

من به خطار رفته ام یا تو خطا کرده‌یی

کار فرو بسته ام هیچ گشایش نداشت

تا گره زلف را، کار گشا کرده‌یی

من ز لبت صد هزار بوسه طلب داشتم

هر چه بمن داده‌یی، وام ادا کرده‌یی

با خبر از حال ما، هیچ نخواهی شدن

تا نکند با تو عشق، آنچه بما کرده‌یی


-F


تا لبش در نظرم ميگذرد

آب گشتن ز سرم ميگذرد

زين گذرگه به کجا دل بندم

هر چه را مينگرم ميگذرد

حلقه شد قامت و محرم نشدم

عمر بيرون درم ميگذرد

جاده ء پی سپر تسليمم

هر چه آيد بسرم ميگذرد


-F


تنها تويی، تنها تويی، در خلوت تنهاييم

تنها تو ميخواهی مرا، با اين همه رسواييم

ای يار بی همتای من ، سرمايه سودای من

گر بی تو مانم وای من، وای از دل سوداييم

گر چه ميان آتشم، با ياد روی تو خوشم

از غم قدحها ميکشم، وه زين قدح پيمائيم

من از هوس ها رسته ام، از آرزو ها جسته ام

مرغ فقس بشکسته ام، شادم ز بی پرواييم

دانی که دلدارم تويی، دانم خريدارم تويی

يارم تويی، يارم تويی، شادی ازين شيداييم


-F


ترسم آزاد نسازد ز قفس صیادم

آنقدر تا که رهِ باغ رود از یادم

آتش از آه به کاشانه صیاد زنم

گر از این بند اسارت نکند آزادم

گرچه باشد غمِ عالم به دلم لاهوتی

هیچ کس در غمِ من نیست، از این دلشادم


-F


تو با منی، تو با منی، تو با منی

چو روح من، چو قلب من تو در تنی

ای دور ای محال، در عالم خيال

تو با منی، تو با منی، تو با منی



شبانگاهان که بر ياد تو من آهنگ ميسازم

نهفته راز عشق تو، ميان پردۀ سازم



ای دور ای محال، در عالم خيال

تو با منی، تو با منی، تو بامنی

چو روح من، چو قلب من تو در تنی



ز شور عشق تو پر است، سرا پای وجود من

سرا پای وجود من، تمام تار و پود من


ای دور ای محال، در عالم خيال

تو با منی، تو با منی، تو با منی

چو روح من، چو قلب من، تو در تنی


-F


چه خواهی گفت روز حشر در پيش خدای من؟

جواب ناله ها و گريه هاي، های های من؟

اميد و آرزويم برده ای با خود که در دنيا

نماند آرزوی زنده بودن از برای من

از اين رسواترم خواهی، ميان خلق چو مستان

بنه زنجير رسوايی و بدنامی به پای من

زيادت رفته گر فصل خزان و برگ پاييزی؟

بياد آور رخ زرد و خزان برگهای من


-F


باران شوم، تاببارم قطره قطره

سر روی ترا بوسه زنم

شمال شوم، تا وزم سوی دیارت

آبروی ترا بوسه زنم

ستاره آسمان است ریزه ریزه

مگر ابر سیاه از قبله خیزد

خداوندا مرا باران بسازی

سری ذلف های یارجانم بریزم

باران شوم، تاببارم قطره قطره

سر روی ترا بوسه زنم

شمال شوم، تا وزم سوی دیارت

آبروی ترا بوسه زنم

دو زلفانت بود تار ربابم

چه میخواهی از این حال خرابم

تو که با ما سر یاری نداری

چرا هر نیمه شب آیی به خوابم

باران شوم، تاببارم قطره قطره

سر روی ترا بوسه زنم

شمال شوم، تا وزم سوی دیارت

آبروی ترا بوسه زنم

ببر ای عاشق چشم آسمان ها

که چشمانم شده از غصه دریا

بریز یک ریز باران بهاری

که باز آیی غبار غم از این جا

باران شوم، تاببارم قطره قطره

سر روی ترا بوسه زنم

شمال شوم، تا وزم سوی دیارت

آبروی ترا بوسه زنم


C

-G

-B

C

D

D#

G

G#

C-

D-

D#-


شب لبان داغ خویش دیدم بر لبان تو

آتشی به جانم زد آتش لبان تو

 

شب لبان داغ خویش دیدم بر لبان تو

شب لبان داغ خویش دیدم بر لبان تو

آتشی به جانم زد آتش لبان تو

 

شب لبان داغ خویش دیدم بر لبان تو

شب لبان داغ خویش دیدم بر لبان تو

آتشی به جانم زد آتش لبان تو

 

پرسیدم ز راز تو، فارغ از نیاز تو

پرسیدم ز راز تو، فارغ از نیاز تو

عالمی دگر دارد

عالمی دگر دارد خلوت نهان تو

آتشی به جانم زد آتش لبان تو

 

شب لبان داغ خویش دیدم بر لبان تو

شب لبان داغ خویش دیدم بر لبان تو

آتشی به جانم زد آتش لبان تو

 

شب لبان داغ خویش دیدم بر لبان تو

شب لبان داغ خویش دیدم بر لبان تو

آتشی به جانم زد آتش لبان تو

 

یا مرا بران از خویش، یا مرا ببر از خود

یا مرا بران از خویش، یا مرا ببر از خود

این بود جهان من، این بود جهان من

آن بود جهان تو

از جهان نترسیدم، نه زمان جهان تو

 

شب لبان داغ خویش دیدم بر لبان تو

شب لبان داغ خویش دیدم بر لبان تو

آتشی به جانم زد آتش لبان تو

 

شب لبان داغ خویش دیدم بر لبان تو

شب لبان داغ خویش دیدم بر لبان تو

آتشی به جانم زد آتش لبان تو

 

شب لبان داغ خویش دیدم بر لبان تو

شب لبان داغ خویش دیدم بر لبان تو

شب لبان داغ خویش دیدم بر لبان تو


-F


گر جهان کوجه شود کوچه هزاران کوچه

از پیت می آیم بیتو کی می پایم

ور جهان جاده شود جاده ای بس دورو دراز

مگشایم بال پرواز و برت می آیم

بیتو کی می پایم بیتو کی می پایم

دربدر خانه بخانه خم بخم کوچه بکوچه

من تو را می خوانم

خاک پایهای ترا بچمایم می مالم

زمانه بال مره بسته کرده

زندگی بیتو مرا خسته کرده

اگر نی پیش تو پرواز میکردم

عقده های دلم را باز میکردم

بیتو خورشید جهان بینور است

بیتو آرام دل از دل دور است


-F


نگه تا کی گریزان دارم از تو

گرفتارم چه پنهان دارم از تو

نگه تا کی گریزان دارم از تو

گرفتارم چه پنهان دارم از تو

نگه تا کی گریزان دارم از تو

گرفتارم چه پنهان دارم از تو

برون آی از دلم ترسم بسوزی

از این آتش که در جان دارم از تو

برون آی از دلم ترسم بسوزی

از این آتش که در جان دارم از تو

نگه تا کی گریزان دارم از تو

گرفتارم چه پنهان دارم از تو

نگه تا کی گریزان دارم از تو

گرفتارم چه پنهان دارم از تو

اگر چون شعله بی تابم عجب نیست

که اخگر در گریبان دارم از تو

اگر چون شعله بی تابم عجب نیست

که اخگر در گریبان دارم از تو

نگه تا کی گریزان دارم از تو

گرفتارم چه پنهان دارم از تو

نگه تا کی گریزان دارم از تو

گرفتارم چه پنهان دارم از تو


-F


دلم را عشق از هر سو گرفته

خیالم را گل خود رو گرفته

گهی دشتم گهی جنگل گهی رود

وجودم را سرا پا او گرفته



عاشق تنهایی شهرم

گریه ام دردم خرابم

در هوای نازنین ات

آتشم دودم کبابم



عزیزم سخت دلتنگم کجایی

سر پا حیله و جنگم کجایی

به همرای در و دیوار این خانه

مثال شیشه و سنگم کجایی


-F


برو كه سخت ويرانم, برو كه سخت بربادم

از آن روزهاي سبز عشق مزن زخمم مده يادم

برو كه بيش ازين در من مجال غم كشيدن نيست

شكفتن فصل ميخواهد, مرا بال پريدن نيست

من آتش خانه اي دردم, تو باد آورده عشقي

من آهنگ طرح غربت, تو جان پرورده عشقي


-F


چشم قشنگت به جانم شرر زد

یاد لبان تو خاکم به سر زد

ای آرزوی دل زار من

ای روشنی شب تار من



تا ترا دیده ام نقش تو در دلم

کی خیال تو گردد جدا از برم



تو گل عشق من تو اميدی دلم

من به وصلی تو سوزم عزيزی دلم




-F


  1. باز تو نگو نگو نگونگو نه نمیشه

باز تو بیا نرو نرو نرو توزپیشم

باز تو بیا آگه نه آیی تو سرسام میشه

 

عشق من

 

چک چک باران سر میشه

روی شانه هایم تر میشه

ازگیریه های نازات

دو چشمکهایت ترمیشه

عشقک تو سر میشه

 

تک تک قلبم پیدا شد

با عشقک اش شیدا شد

مبارک باد عزیزم

عشقگ تو براه شد

بدردو غم همراه شد

باز تو نگو


-F


جانم ده قدت نیستم به بدت

ای دخترک وطن مه قربان جدت

جانم ده قدت نیستم به بدت

 

چیدم گل تر به یار چیدم گل تر

از لب لب جویبار چیدم گل تر

یکدسته نی یک سبد نی یک دامن نی

یک شاخه نی یک بهار چیدم گل تر

 

گل بچیدم برایت پرپرک شد نامدی

چشمای مه راه کشید خفتنک شد نامدی

دلبرک دو روزه دروغک هایت بسوزه

 

ای شوخ سر زلف تره آب کی داده ؟

چشم عسل مست تره خواب کی داده ؟

دم پشت خانیت سه باغچۀ انارست هی

باغبانت منم باغ تره آب کی داده ؟

 

دم خانه درآئی که مگم زود برآئی

دم خانه درآئی که مگم زود برآئی

 

نگار آمده قرار آمده

هییی که به صد سفر بهار آمده

 

بهار ملک ما جوره نداره

کس ازی سبز گل موره نداره

نبخشندم اگر باغ دو عالم 

نداره این دلم غوره نداره

 

نگار آمده هییی قرار آمده

که پس از سفر نگار آمده

که پس از سفر 

 

فرخار چه خوش است چه خوش هوائی داره جانم

آوای خنک چه سبزه زاری داره جانم

هر کس بره فرخار یاری بگیره

هرکس بره فرخار یاری بگیره

والا ره قسم عمری درازی داره جانیم

گفتمت ای دلربا یک شب که مهمانت کنم

دولت دیگر ندارم جانه قربانت کنم

 

یاری وفادار کجا میروی ؟

زپیشم ای یار چرا میروی ؟

در شب تاریک چراغت بودم

در شب مهتاب کجا میروی ؟

 

کف بزنید کف یار جوان میرقصد

کف بزنید کف پسته دهان میرقصد

 

محفل دوست داران جمع شده کل یاران

غزل خوانش کی باشه خود گروه باران

 

کف بزنید کف یار جوان میرقصد

کف بزنید کف پسته دهان میرفصد

کف بزنید کف پسته دهان میرقصد


F


لب پلوان تان فریادم آمد

به یادم روزگار شادم آمد

لب پلوان تان فریادم آمد

ده یادم روزگار شادم آمد

سبیل بانه جوانی با غم هایش

که عشق و عاشق ده یادم آمد

فرشته جان

دو چشم تو دو مصراع یک غزل است

فرشته جان فرشته جان

نگاه تو بی مثل است

فرشته جان فرشته جان

نگاه تو بی مثل است

جوانی نشه ای جام لبانت

بهاران بستر و گل سایه بانت

جوانی نشه ای جام لبانت

بهاران بستر و گل سایه بانت

به هر پیمانه میخواهی بنوشش

تمام خون عاشق نوش جانت

فرشته جان

دو چشم تو دو مصراع یک غزل است

فرشته جان فرشته جان

نگاه تو بی مثل است

فرشته جان فرشته جان

نگاه تو بی مثل است

دو چشمت چلچراغ شام عاشق

نگاهت بستر آرام عاشق

دو چشمت چلچراغ شام عاشق

نگاهت بستر آرام عاشق

سراپای وجود مهربانت

بهار آغاز بی انجام عاشق

فرشته جان

دو چشم تو دو مصراع یک غزل است

فرشته جان فرشته جان

نگاه تو بی مثل است

فرشته جان فرشته جان

نگاه تو بی مثل است

زمین خاره را گندم بکارم

ترا روز درو با خود بیارم

زمین خاره را گندم بکارم

ترا روز درو با خود بیارم

به مویت خوشه‌ ای گندم ببندم

به پایت قوده‌ ای گندم گذارم

فرشته جان فرشته جان

فرشته جان فرشته جان

فرشته جان فرشته جان

فرشته جان فرشته جان

فرشته جان فرشته جان


-F


بیا که روی دم رویت بمانم​

سر بالای زانویت بمانم

که ماتو میشوه نو

به جانم آمده تو



سره‌ بالای زانویت چی باشه​؟

لب با لبی خوشبویت بمانم

که ماتو میشوه نو

به جانم آمده تو



همه مردم شده ای خدایا دشمن

همی گپ کاش میبود در دل من

در بیرون گپ نمیبود

دلبر میبود پیش من ای



الا یار جان تو کفتر باش مه باشه

رفیق بیوفا هرگز نباشه

که ماتو میشوه نو به جانم آمده تو

رفیق بیوفا سوان عمر است

که مغز استخوان را میتراشد

که ماتو میشوه نو به جانم آمده تو



سفید استی دو چشمکهای ماشی

خدا کنه که بیوفا نباشی

که ماتو میشوه نو به جانم آمده تو

به غیر از من اگر یاری بگیری

سر شو تو کنی صبح مرده باشی

که ماتو میشوه نو به جانم آمده تو



همه مردم شده ای خدایا دشمن

همی گپ کاش میبود در دل من

در بیرون گپ نمیبود

دلبر میبود پیش من ای



به یار بیوفا صد بار نالم

ندارد زره ای مهر و محبت

که ماتو میشوه نو به جانم آمده تو

به هر قریه رود صد یار گیرد

به یک یار کی کنه صبر و قناعت

که ماتو میشوه نو به جانم آمده تو



خودت گفتی بمان ماتو بشینه

ده پهلویم بیا هیچ کس نبینه

که ماتو میشوه نو به جانم آمده تو

به شرط گفتی چند بوسه میتم

داغ دندان در رویکم نشینه

که ماتو میشوه نو به جانم آمده تو



همه مردم شده ای خدایا دشمن

همی گپ کاش میبود در دل من

در بیرون گپ نمیبود

دلبر میبود پیش من ای


-F


چی دیدی؟

چی شنیدی؟

که از پیشم رمیدی

مگر یارت نبودم؟

گرفتارت نبودم؟

چرا از ما رمیده ناز کردی؟

جفا آغاز کردی؟

چی دیدی؟

چی شنیدی؟

که از پیشم رمیدی

تو را از شهر دل بیرون کردم

برو یارت خدا باد

مپرس از من که با دل چون کردم

شد از بند غم آزاد

تو زین پس یار هر کس میشوی شو

به هر جا میروی رو

که من عشقت زدل بیرون کردم

تو را کی میکنم یاد

چی دیدی؟

چی شنیدی؟

که از پیشم رمیدی

شریر و بی حیا بودی گل من

ز چشمت می هراسم

به هر کس آشنا بودی گل من

تو را من می شناسم

نهادی پا کچ و از ما گسستی

تو پیمان را شکستی

خطا بودی خطابودی گل من

تو را من می شناسم

چی دیدی؟

چی شنیدی؟

که از پیشم رمیدی


-F


ای پری چهره مژگان سیاه

عشوه کم کن خدا را بترس

گردش چشم مست تو باز

آتشم زد به دادم برس

میبری دل ما را می بری کجا بازا میبری کجا بازا

من هلاک چشمت بیا که دل بيتو قرار و آرام ندارد 

تو عجب بلایی دلربا دلربایی

سروپایت طلا باشد گل من

وجودت بی بلا باشد گل من

به غیرمن اگریاری بگیری

الهی بی وفاباشد گل من

ای پری چهره مژگان سیاه

عشوه کم کن خدا را بترس

گردش چشم مست تو باز

آتشم زد به دادم برس

میبری دل ما را می بری کجا بازا میبری کجا بازا

من هلاک چشمت بیا که دل بيتو قرار و آرام ندارد 

تو عجب بلایی دلربا دلربایی

تو لب های گلابی داری ای گل

بتن رخت عنابی داری ای گل

الهی داغ تو مادر نبیند

عجب چشمان آبی داری ای گل

ای پری چهره مژگان سیاه

عشوه کم کن خدا را بترس

گردش چشم مست تو باز

آتشم زد به دادم برس

میبری دل ما را می بری کجا بازا میبری کجا بازا

من هلاک چشمت بیا که بی تو قرار آرام ندارم

تو عجب بلایی دلربا دلربایی

تو عجب بلایی دلربا دلربایی



بی گفتگو به کلبه ام ای آشنا بیا

بیگانه نیستی که بگویم بیا بیا

بیگانه نیستی که بگویم بیا بیا

يک مو زيان به شوکت حسنت نمی رسد

يک مو زيان به شوکت حسنت نمی رسد

روزی سوی شکسته دلی بی نوا بیا

روزی سوی شکسته دلی بی نوا بیا

بی گفتگو به کلبه ام ای آشنا بیا

بیگانه نیستی که بگویم بیا بیا

در زندگی نیامدی روزی به پرسشم

در زندگی نیامدی روزی به پرسشم

مُردم کنون به فاتحه ام بهر خدا بيا

مُردم کنون به فاتحه ام بهر خدا بيا

بی گفتگو به کلبه ام ای آشنا بیا

بیگانه نیستی که بگویم بیا بیا

بیگانه نیستی که بگویم بیا بیا

بی گفتگو به کلبه ام ای آشنا بیا


-F