-F



C#

C#

F

F#

G#

A#

B

C#-



C


لیلا لیلا لیلا
لیلا همیشه لیلا
زدی آتش به جانم گل نمیشه لیلا

لیلا لیلا لیلا
لیلا را نازم لیلا
شیرین سبزک بلند بالا را نازم لیلا

الا یارجان بلد نیستم به خویت لیلا
منم عاشق به اخلاق نیکویت لیلا
اگر یک شب به سوی من بیای لیلا
به مثل گل کنم هر لحظه بویت لیلا

به دشت و کوه و سحرا من اسیرم لیلا
چو مجنون به لب هر در فقیرم لیلا
دمی دنیا ندیدم من وفایت لیلا
به مشحر تا که دامنت بگیرم لیلا

پیام عشق و را آغاز کردی لیلا
نیازم را چو دیدی ناز کردی لیلا
تو بودی کفتر خوشبختی من لیلا
ولی زود از برم پرواز کردی لیلا


B


دل خریدار تو باشد

من خریدار تو ام

 

مبتلای دل  اسیر دل   گرفتار دلم

 

در سر شمشیر مژگا در دم تیر نگاه

میروم با دل   عجب یار وفادار دلم

   

گاه لیلی گاه مجنون گاه


-F


امروزبه دامان تو یک مشت غبارم
چون شاخه ای خشکیده درآغوش بهارم

ازمستی من شهرت میخانه خراب است
افتاده به چشمانی سیاهی سروکارم


باخاک سیاه قطره ای باران چی توان کرد
هرگز نگذاری چراغی به مزارم


-F


چطو باور بکنم غـم تنهـا شـدنه
غـم تنهـا شـدن و درد رسـوا شـدنه
زندگی هـر نفسش درد و غـم است
عمر خـوشبختی آدمـا کم است


بیتو من زندگی ره به چه مـعنا بکنم
چی بگـویم دل مـه که دل آسـا بکنم
زندگی سـر برسـه درد و غـمش
شوه لبریز خـوشـی هـر قدمش


کاش میشـد که تره روزی پیدا بکنم
عقده هـای دل مـه پیش تو وا بکنم
زندگی جاده خـوشبختی شوه
راه آسـایش هـر سختی شوه


-F


وقتی هوایت با دیگران است

با من نگاهت نامعربان است

وقتی دل تو با دیگران است نا مهربان است

گفتنی ها در اینه های چشمت اعیان است


بیا که بیکسو بیمارم ای گل

مبادا بیتو جان بسپارم ای گل

بشین پیشم که از درد جدای

برایت گفتنی ها دارم ای گل


مرا کشته نهانی دیدنایت

نهانی دیدن و خندیدنایت

دگر در کاکگی عیبی نداری

الله کم کرده گپ نشنیدنایت

 

C

C

E

F

G

A

A#

B

C-

D-

E-


دل تنگم که میگـریه شبانه

فـرو میریزد اشکم دانه دانه

هوای سبز جنگلهـای وحشـی

مرا آنسـوی دریا میکشـانه


ابرهـا اگه بباره،ابرهـا اگه بباره

زمینه گل بکاره، زمینه گل بکاره

پرنده هـا بخـوانن سـرود سبزه زاره

پرنده هـا بخـوانن سـرود سبزه زاره


به چشـمـان تو که حـیران مـه میشـم

گهـی ابر و گهـی باران مــه میشـم

تو که قد میکشـی در پیش چشـمم

سـراپای تره قربان مـه میشـم


دعا کنم دوباره، دعا کنم دوباره

خدا ترا بیاره، خدا ترا بیاره

شب من از نگاهت شوه پر از سـتاره

شب من از نگاهت شوه پر از سـتاره



اگـر فصل بهـاران میرسـیدم

سـرود برگ و باران میشـنیدم

به مثل خـوشـه هـای سبز گندم

به پیش روی تو قد میکشـیدم


زمـانه هـر چه داره، زمـانه هـر چه داره

به یاد میسپاره، به یاد میسپاره

بیا که گل بکاریم زمین پر ز خاره



ابرهـا اگه بباره،ابرهـا اگه بباره

زمینه گل بکاره، زمینه گل بکاره

پرنده هـا بخـوانن سـرود سبزه زاره

پرنده هـا بخـوانن سـرود سبزه زاره

دعا کنم دوباره، دعا کنم دوباره

خدا ترا بیاره، خدا ترا بیاره

شب من از نگاهت شوه پر از سـتاره

شب من از نگاهت شوه پر از سـتاره

زمـانه هـر چه داره، زمـانه هـر چه داره

به یاد میسپاره، به یاد میسپاره

بیا که گل بکاریم زمین پر ز خاره

بیا که گل بکاریم زمین پر ز خاره


F



-F


سبزینه رنگ آمده مهمان می
آتشکی میزنی در جانمی
سر به قدمهای خوشت مینهم
هر نفسم میشوی مهمانمی



دو چشم یارکم مثل ستاره
خبر از حال زارم کس نداره
گریان کرده شب و روز کور گشتم
از این ملک میبرند یارک ماره



الا دختر تو زیبای زمینی
خوشا آنکس که با او هم نشینی
اگر چی نیست آواز تو متبوع
به از لیلا به از نوش آفرینی

 

قد باریک نیم داری رفیق جان
تو از کی ترس و بیم داری رفیق جان
مه قربان قدم های تو دلبر
محبت از قدیم داری رفیق جان

 


G


مدتی شد

 که ز دیدار تو ای جان دورم

 

    خار خشکم که

 ز باران بهاران دورم

 

جام بشکسته ام و از بوسهً ناکامم

گرد اندوه ام و از دامن جانان دورم

 

خضر راه من آواره شو ای عشق که من

میروم راه و ز پایان بیابان دورم


E

D

E

F

G#

A

B

C-